امام مهدي ناصر محمد الیماني
04 - ذوالقعده - 1435 هـ
08-30-2014 ع
مازدیګر ۰۵:۰۵ بجې
(د ام القری د رسمي تقویم له مخې)

[ د بیان اصلي پوسټ ته د لینک تعقیبولو لپاره ]
https://mahdialumma.net/showthread.php?p=157277
____________



ټولو مسلمانانو ته د امام مهدي ناصر محمد اليماني د ستر نعمت یادونه..


بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمرسلين وآلهم الطّيّبين وأنصارهم المؤمنين من أولهم إلى خاتمهم محمد رسول الله يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه وسلموا تسليماً، أمّا بعد..

قال الله تعالى: {وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَـٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا ﴿٩٢﴾إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَـٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾لَّقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ﴿٩٤﴾وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم [مريم].
او ددغې لارې څخه موږ د دالله دبندګۍ اصلي حقیقت ترلاسه کووچې عملي کول یی په ټولو ډلو دانسانانو اوپیریانو نارینه اوښځینه وو باندې لازم دي
نودوی ټول دخپل رب بندګان اوغلامان دي په دې معنا چې الله ټول دخپل عبادت اوبندګۍ لپاره
پیداکړي دي ترڅودوی دالله د رضاءترلاسه کولو عبادت خپل
مقصداومرام وګرځوي اود خپل ځان سره داسې ژمنه اوهوډ وکړي "ترڅو چې مو خپل رب په خپل نفس کې نه وي راضي کړی نومونږ به هیڅکله راضي نشو” خو آیا دا هدف د دوی لپاره چې د خپل رب په نفس کې دی آیا دا اجباري هدف دی اوکه اختیاري؟ نو زه به د دوی د پیدایښت مقصد ته په کتو سره وایم چې الله تعالی په خپل کتاب قران حکیم کې خپلو بندګانو ته داسې واضح کړی دی:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56)} صدق الله العظيم [الذاريات].

خوداچې الله جل جلاله غني اوبې پراوه ذات دی نو تاسو ته يې جبري امر نه دی کړی چې د هغه د رضا لپاره عبادت وکړئ. بلکي هغه الله جل جلاله د هغو کسانو لپاره جنت جوړ کړی دی چې شکر ادا کوي او د خپل رب د رضا پیروي کوي او دوزخ یی د هغو کسانو لپاره پیداکړی دی چې کافران دي او د هغه څه پیروي کوي چې د دوی رب په غضب اوغصه کوي.
او په خپل ذات کې د الله جل جلاله له عظمت او غرور څخه یی یوه نښه دا ده چې د خپلو بندګانو اودهغوی درب تر منځ يې تجارتي (سوداګريزه) معامله جوړه کړیده ، نودخپلوبندګانو او دخپل ځان ترمنځ يې د پېر او پلور داسې تړون وکړچې :له هغوى څخه يې د هغوى نفسونه او مالونه دجنت په مقابل اوعوض کې وپلورل او دا معامله په تورات، انجیل، لوی قرآن او په ټولو آسماني کتابونو کې یاده شوې ده دالله سبحانه وتعالی ددې قول په تصدیق سره چې فرمایی: {إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} صدق الله العظيم [التوبة:111]
نوپه دې خاطر رحمن ذات خپلو ملایکو ته هم زیری ورکړ اوورته ویی فرمایل: {إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30)} صدق الله العظيم [فصلت].

نو په دې ډول یی ټولو صالحینو او د خدای په لاره کې شهیدانوته دجنت دخوشحالۍ زیری ورکړ چې دالله په ورکړل شوي فضل اواحسان باندې خوشحاله شي الله سبحانه وتعالی یی داسې تصدیق کړی دي: {فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (170)} صدق الله العظيم [آل عمران].
اودوی به په جواب کې له دې پرته بل څه نه ویل چې: { إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (60) لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلْ الْعَامِلُونَ (61) } صدق الله العظيم.

مګرپرته له ظهور څخه مخکې د خبرو اترو په دوره کې د بشریت له غوره اشخاصو څخه چې ( توبه کوونکي، پاکوونکي، د امام مهدي المنتظر ملاتړي دي)، نو په لوی خدای قسم کوم چې د اسمانونو او ځمکې څښتن دی. هغه څه چې د دوی او د لوی عرش څښتن په مینځ کې دي هغه داژمنه ده چې دوی به د خپل رب دجنتونو اودنعمتونو له سلطنت څخه له ټیټ نه واخله دجنت تر لوړو درجوپورې کومه چې دوسیلې په نوم یادیږی دوی به پرې هیڅکله راضي اوخوښ نشي اګرکه الله به ددوی څخه ددوی دخپلوژمنو دپوره کولو له امله راضي اوخوښ وي اوالله به دوی ته لاله وړاندې دمقربوملایکو په توسط داسې زیری ورکړی وي چې فرمایلی یی دي :أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30)} صدق الله العظيم [فصلت].
داسې زیری لکه څنګه چې دوی (ملایک) نورو نیکانو خلکو ته زیري ورکوي، مګر دا معزز پلاوی (وفد المکرم) چې کله دوی ته ملائکې د جنتونودنعمتونو زیری ورکړي، نو فورابه ددوی په مخونو کې دغم اوخفګان اثر له واريه ښکاره شي نو دوی (ملایکې) به ورته وایي: {أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30)} صدق الله العظيم،
خو دوی به دملایکوله زېري څخه مخ واړوي او له ملايکو څخه به ځان ليرې کړي، نو ملایکې به بیاددوی په وړاندې راڅرګندې شي اوورسره مخامخ به شي نو دوی ته به زېری ورکړي مګردوی به بيا له دوی څخه خپل ځان بلې خوا ته واړوي اوڅنډې ته به شې ترې نو پرښتې به هڅه کوي چې دوی په خپلو لاسونو د جنت په طرف سوق (کش)کړي ترڅو دوی باور وکړي چې دوی جنتیان دي نو ملایکې که څه هم د خپل قوي ځواک سره سره چې یوه پرښته یی کولی شي چې یو لوی غر د خپله ځای څخه لیرې کړي، مګرسره ددومره قوي ځواک اوقوته بیا هم فرشتې دوی دخپل قوي عزم اواردې څخه پرشاکولی نشي نوکله چې فرشتې دنعیم الاعظم(ترټولوسترنعمت) دتحقق(ترلاسه کیدو) په موخه ددې قوم اصرار(ټینګار)اوکلکوالی وګورې چې یوه لحظه هم دخپل ثابت دریځ څخه نه راښکته کیږي نوملایکې به په ډیرپه دهشت اوحیرانتیاکې شي چې
د قيامت په ورځ الله د دوى لپاره څومره لوى وزن او اوچت مقام ورعطاء كړى وی نو پرښتې به هم حيرانې شې، چې آیاڅنګه له دغو كسانو څخه يې يو هم له خپل ځاى څخه نه شي خوځولی كه څه هم د ددې کسانو جنت ته داخلولو لپاره به ټولې فرشتې راجمع شي مګردوی به الله ته خپله عاجزي داسې وړاندې کړي چې: اې دټولې نړۍ ربه دهرڅه واګې اوکارونه ستاپه لاس کې دي زمونږ وس خوپرې نه رسیږي بیابه الله تعالی ملایکوته امر وکړي چې د دې هر یوه لپاره دنور (رڼا) منبرونه چمتو کړئ چې ډیرزیات به روښانه اوځلیدونکي وي، نو فرښتې به د دې خلکوته هر یو دپاره دهغوی دپښو لاندې یویو دنور منبر کېږدي، بیا به هر یو ددوی په هغه منبر باندې پورته شي چې فریښتودهغوی مخې ته ایښی وي بیا به دغه دنورمنبرونه د الله په قدرت سره د رحمن ذات د عرش په لورې دیووفد(ټولې)په شکل پورته شي کوموبه چې لاله وړاندې دهغه سره دحجاب ترشاه دخبرو اجازه اخیستې دالله دوینا مطابق چې فرمایی: {يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَـٰنِ وَفْدًا ﴿٨٥﴾} صدق الله العظيم [مريم].

نو دنورمنبرونه به د ټولو مخلوقاتو په سرونوباندې د رحمن ذات په طرف له عزتمنذ پلاوي (وفدمکرمون) سره راپورته شي خودشفاعت لپاره نه بلکه د هغه چا لپاره چې هغه ذات یی د شفاعت په حق کې له خبرو څخه راضي وي
نوای د الله بندګانو دهغه الله په ذات مې دې قسم وي چې له هغه پرته بل معبود نشته، هیڅ بنده دا حق نه لري چې د الله جل جلاله ارحم الراحمین ذات په وړاندې د شفاعت حق تر لاسه کړي خو الله تعالی د خپلو عزتمنو بندګانو څخه چې چاته وغواړي د شفاعت دتحقق لپاره فقط دخبرو اجازه ورکوي په دې معنا چې الله به خپل پراخه رحمت سره چې په خپل نفس باندې یی فرض کړی دی خپل ټول مخلوق دخپل رحم دشفاعت په وسیله دعذاب څخه وژغوري اوپه خپل رحمت کې به یی داخل کړي اودغه قوم له برکته به تحقیق دنعیم الاعظم یعنې سترنعمت تحقق ومومي(الله به په خپل نفس کې راضي اوخوښ شي اوحسرت اوحزن به ترې پورته شي) دشفاعت په اړه الله فرمایی: {قُلْ لِلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا} صدق الله العظيم [الزمر:44].

یواځې اویواځې د هغه پراخه رحمت دهغه له عذاب څخه نجات بخښونکی دی کوم چې دهغه ضالینواوګمراه بندګانو لپاره به شفاعت کوي، او په دې وخت کې به ناڅاپه یو لوی دخوشحالۍ خبرخپور شي اوهغه داسې چې کومو کسانو ته چې الله پاک د معزز پلاوي (وفد المکرم) په شفاعت سره نجات ورکړى وي، عزتمندپلاوي ته به داسې اووايې: چې ستاسو رب څه اوويل؟ کله چې تاسې ورسره دخبروغوښتنه کړې وه نودوی (وفدالمکرم) ټول به په جواب کې ورته اووایی: چې حق یی اوویل یعنی نعیم الاعظم(سترنعمت) تحقق وموند اورب په خپل نفس کې دهغوبندګانو په بخښلوسره راضي شو کوم چې دهغه پښيمانه بندګانو په وجه په خپل نفس خفه وه چې دجهنم مستحقین ګرځیدلی وه او هغه خورا لوړ او لوی دی. او تر ټولو لوی معنوی نعمت چې دالله دنفس رضاء ده اودجنت دمادي نعمتونو څخه هم ډیرلوړ نعمت دی هغه به ددغه قوم یعنې وفدالمکرم لپاره دډیرټینګار څخه وروسته تحقق ومومي اویوه لویه خوشحالي به دجنت والو په منیځ کې رامینځته شي
دالله حقه ویناده چې فرمایی: {وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ ۚ حَتَّىٰ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ ۖ قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (23)} صدق الله العظيم.
ایا ته نه ګورې چې شفاعت د رب العالمین له لوري کیږي، نوالله به په خپل پراخه رحم سره دالله دعذاب څخه دهغه دګمراه بندګانو لپاره شفاعت وکړي؟ له همدې امله دوی به معزز پلاوي ته داسې اووایی چې: {مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ}؟ نوټول به په یوغږ اویوه ژه به داسې جواب ورکړي: {قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (23)} صدق الله العظیم.
اې دالله بندګانو په لوی رب قسم یادوم چې دا خلک په هغه امت کې قرار لري چې الله ورته امام مهدي ناصر محمد رالیږلی دی. اې د الله بندګانو په هغه لوی رب قسم یادوم چې دا هغه قوم دي چې الله ورسره مینه لري او دوی دالله سره مینه لري قوم (یحبهم ویحبونه) او په لوى رب باندې قسم یادوم چې دوى به هيڅکله راضي نه شي تر څو چې دوى خپل رب له ځانه راضي کړی نه وي اوپه داسې حال کې یی نه وي لیدلی چې نه به پریشان وي اونه خفه نو دوى ددې امت د شاهدانو اوګواهانو څخه دي، نو ما ته څه معلومه وه چې ددوى په نفسونو كې څه دى! خو زما پروردګار ماته د خپل رسول ص له لارې دا راوښودله چې دوی په دې امت کې دي اودوی به ددې امت شاهدان وي. او تاسې پوهیږئ چې د دوی دنه د راضي کیدو علت څه دی تر څو چې خپل رب یی نه وي راضي کړي؟ په حقیقت کې لامل یې له خپل رب سره د دوی د لویې مینې څخه دی او تر څو چې هغه راضي نه کړي دوی به راضي نشي.
او زه بیا تکراروم او یادونه کوم چې موږ له خپل رب سره د پیغمبرانو او د هغوی د پلویانو لویه مینه منو او تصدیق کوویی خو الله تعالی د امام مهدي عبدالنعیم الاعظم علیه السلام (دالله تعالی دذات بندګي کوونکی) په رالیږلو سره په دې امت باندې احسان کړی دی چې هغه ناصر محمد الیمانی دی ځکه هغه ورته دا وښودله چې د دوی رب، کله په ​​​​غصه او کله راضي وي، اوکله خوشحاله اوکله هم خفه وي او هغوی ته یې داهم وښودله چې د دوی رب د هغه بندګانو په اړه ډیرسخت خفه اوغمجن دی کومو چې دالله نافرماني کړې ده اودالله داستاځې دښیراوو په نتیجه کې الله دوی مخ اړوونکي تباه اوهلاک کړي دي اواوس پښیمانه دي دالله په خپل نفس کې دخفګان سبب دادی چې هغه دخپل پراخه رحمت له کبله کوم چې په خپل نفس( ځان )باندې یی فرض ګرځولی دی ، مګر په خبرو کې به له الله ج څخه ډیر ريښتونی صادق څوک وی؟ نو دوی باید د خپلو اعمالو عذاب وڅکي تر څو چې دوی له خپل رب څخه د هغه رحمت غوښتنه وکړي کوم چې هغه په ​​​​خپل ځان باندې فرض ګرځولی دی په هرصورت، زه ځینې شکمنان وینم چې د انصارو(ملاتړ کونکو) سره بحث کوی، او دوی داسې وايي: "ایا مسیح عیسی د مریم زوی په قران کې الله ته په خطاب کې داسې نه دې ویلي چې زه په هغه څه نه پوهیږم چې ستا په نفس کې څه دي? دالله ددې وینا مطابق چې فرمایی: {تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ}؟
دوی بیاوايي: "ناصر محمد څنګه پوه شو چې د خپل رب په نفس کې څه دي چې هغه غمجن اوخفه دی؟" بیا امام مهدي ناصر ال یماني د شک کوونکو په مقابل کې د حق دلیل ثابتوي او داسې وایې چې : په هم دې توګه امام مهدي ناصر محمد الیماني هم نه پوهیږي لکه څنګه چې عیسې ع نه پوهیده چې دالله په نفس کې څه دي، ځکه هغه پاک ذات دی مګر هغه پوهیږي چې زما په نفس کې څه دي?، او دا یوازې الله دی چې تاسو ته یې په دې اړه داسې اوویل چې دهغه په ​​​​خپل نفس کې څه دی?هغه داسې چې هغه په ​​​​خپلو ټولو ګمراه بندګانو باندې خفه او غمجن دی چې د خپل رب رسولان یې درواغجن وګڼل تر دې چې کله یې دوی هلاک کړل نو دغه بندګان به ډیرسخت پښیمانه شول په خپلو هغه عملونو چې د خپل رب په حق کې یی دحدنه تیری اوجرم کړی وو نو په داسې حال کې هر یوبه یی درب په حضورکې داسې ویل: {يَا حَسْرَتَى عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (56)} صدق الله العظيم [الزمر].
بیا الله جل جلاله تاسو ته دروښودله چې دالله خفګان په دوی باندې ددوی دافسوس (پښيمانتیا)څخه وروسته راځي کله چې دوی د خپل رب په وړاندې په خپل ظلم اوتیرې باندې اعتراف وکړي نو الله به هم په خپل نفس کې ورباندې خفه شوپه سبب دحسرت اوافسوس ددوی ځکه چې الله ارحم الراحمین دی دالله سبحانه وتعالی دوینا مطابق چې فرمایی: {إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ (29)يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (30)أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ (31) وَإِنْ كُلٌّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32)} صدق الله العظيم [يس]
نوپه دې خلکوباندې څه شوې دي چې په یوه خبره هم نه پوهېږي اونه پر سمه لاره درومي!! نوصبر ډیرښایسته دی.

سلام دې وي پررسولانو اوټولې ستاینې پالونکي رب لره دي..
ستاسې ورور؛ امام مهدي ناصر محمد یماني.
______________


======== اقتباس =========

اقتباس المشاركة 157294 من موضوع تذكير بالنعيم الأعظم من الإمام المهدي ناصر محمد إلى عموم المسلمين..

[ لمتابعة رابط المشاركــة الأصليّة للبيــــان ]
https://mahdialumma.net/showthread.php?p=157277

الإمام ناصر محمد اليماني

04 - ذو القعدة - 1435 هـ
30 - 08 - 2014 مـ
05:05 مسـاءً
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
ـــــــــــــــــــ


تذكير بالنعيم الأعظم من الإمام المهديّ ناصر محمد إلى عموم المسلمين ..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمرسلين وآلهم الطّيّبين وأنصارهم المؤمنين من أولهم إلى خاتمهم محمد رسول الله يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه وسلموا تسليماً، أمّا بعد..

قال الله تعالى: {وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا ‎﴿٩٢﴾‏ إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا ‎﴿٩٣﴾‏ لَّقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ‎﴿٩٤﴾‏ وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ‎﴿٩٥﴾‏} صدق الله العظيم [مريم].

ومن خلال ذلك نستنبط حقيقة العبودية أنّه يطلق على الذكر والأنثى في الجنّ والإنس ومن كل جنسٍ فجميعهم عبيدٌ لربِّهم، بمعنى أنّه خلقهم ليكونوا له عبيداً فيعبدون رضوانه فيجعلونه غايةً في أنفسهم أن لا يرضوا حتى يرضى. ولكن هل تلك الغاية لهم في نفس ربّهم هي غايةٌ جبريّةٌ أم إختياريّة؟ وأقول بالنسبة للهدف مِنْ خلقهم فقد بيّنه الله لعباده في محكم كتابه في قول الله تعالى: {وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56)} صدق الله العظيم [الذاريات].

ولكنّ الله له عزةٌ وكبرياءٌ فلم يأمركم أن تعبدوا رضوان نفسه غايةً؛ بل جعل الجنّة لمن شكر واتّبع رضوان ربّه والنار لمن كفر واتّبع ما يُسخط ربَّه، ومن عظيم عزَّة الله في نفسه وكبريائه أنه عَقَدَ صفقةً تجاريّةً بين العبيد والربّ المعبود، فأقام بيعاً وشراءً بين الربّ المعبود والعبيد، فاشترى منهم أنفسهم وأموالهم بأنّ لهم الجنّة، وتلك الصفقة في التوراة والإنجيل والقرآن العظيم وفي كل الكتب السماويّة. تصديقاً لقول الله تعالى: {إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} صدق الله العظيم [التوبة:111].

ولذلك بشَّرهم ملائكة الرحمن المقرّبين وقالوا: {إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30)} صدق الله العظيم [فصلت].

فيستبشر بتلك البشرى كافةُ الصالحين والشهداء في سبيل الله فيكونون فرحين بما آتاهم الله من فضل جنته. تصديقاً لقول الله تعالى: {فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (170)} صدق الله العظيم [آل عمران].

وما كان قولهم إلا أن قالوا: {إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ‎﴿٦٠﴾‏ لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ ‎﴿٦١﴾‏} صدق الله العظيم [الصافات].

إلا صفوة البشريّة وخير البريّة التّوّابين المتطهّرين أنصارَ المهديّ المنتظَر في عصر الحوار من قبل الظهور فأقسم بالله العظيم ربّ السماوات والأرض وما بينهما وربّ العرش العظيم أنّهم لن يرضوا بملكوت نعيم جنات ربّهم من أدناها إلى أعلاها طيرمانة الجنة الوسيلة الدرجة العالية الرفيعة برغم أنّ الله رضي عنهم وأراد أن يفيَهم بما وعدهم فيرضيهم بما في أنفسهم فيحقِّق لهم ما في أنفسهم، فإذا الملائكة المقربون يبشِّرونهم من بين أيديهم فيقولون لهم: {أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30)} صدق الله العظيم [فصلت].

كما يبشِّرون غيرهم من الصالحين ولكنّ هؤلاء الوفد المكرمين كلَّما بشَّرتهم الملائكة بجنّات النعيم لكونهم يرون حزناً على وجوههم فيقولون لهم: {أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30)} صدق الله العظيم، ولكنّهم يُعرضون عن البشرى ونأوا بجانبهم عن الملائكة فواجهوهم مرةً أخرى من بين أيديهم، فيُلقون لهم بالبشرى ثم يُعرضون عنهم إلى جهةٍ أخرى، ثم تُحاول الملائكة أن يجرّوهم بأيديهم إلى الجنّة ليصدقوا أنّهم من أصحاب جنات النعيم، فإذا الملك برغم قوّته الجبّارة وبرغم أنّ أحدَ الملائكة يستطيع أن ينزع جبلاً عظيماً من مكانه، فإذا المَلَكُ لا يستطيع أن يزحزح أحدهم من مكانه شيئاً! فأدهشت الملائكة عظيم قوة ثبات هؤلاء القوم كثبات قلوبهم على تحقيق النّعيم الأعظم. وأقام الله لهم يوم القيامة وزناً عظيماً فأدهشت الملائكة فلم يستطيعوا أن يُزحزحوا أحداَ من هؤلاء القوم من مكانه ولو اجتمعوا له فقالوا: الأمر لك يا إله العالمين.

فمن ثم يأمرهم الله أن يُحضِروا لكلٍّ من هؤلاء القوم منبراً من نورٍ يضيء فيضعه المَلَك بين يدي كلِّ واحدٍ من هؤلاء القوم أمام قدميه، ثم يصعد كلُّ واحدٍ على المنبر الذي وضعه المَلَك بين يديه، ثم ترتفع المنابر بقدرة الله متجهةً صوب عرش الرحمن، فيتمُّ حشرهم إلى الرحمن. تصديقاً لقول الله تعالى: {يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَـٰنِ وَفْدًا ﴿٨٥﴾} صدق الله العظيم [مريم].

فترتفع المنابر بوفد الرحمن على رؤوس الخلائق وهم ينظرون، وليس للحساب! بل وفدٌ مكرمون عند ربّهم لا يشفعون إلا لمن ارتضى له بالخطاب في تحقيق الشّفاعة.

ويا عباد الله، والله الذي لا إله غيره لا يحقّ لأيّ عبدٍ الشفاعة بين يدي الله أرحم الراحمين، وإنّما يأذن الله لمن يشاء من عباده المُكرّمين بتحقيق الشفاعة في نفس الله، فتشفع لهم رحمته من عذابه. تصديقاً لقول الله تعالى: {قُلْ لِلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا} صدق الله العظيم [الزمر:44].

وإنّما تشفع رحمته لعباده الضّالّين من عذابه، وهنا المفاجأة الكبرى! فيقول الذين أنقذهم الله بتحقيق الشفاعة للوفد المكرمين: ماذا قال ربكم؟ فقالوا: الحقّ، وهو العلي الكبير. وتحقّق النعيم الأعظم من جنات النعيم. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ ۚ حَتَّىٰ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ ۖ قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (23)} صدق الله العظيم [سبأ].

ألا ترون الشفاعة جاءت من ربّ العالمين فشفعت للضالين من عباده رحمتُه من عذابه؟ ولذلك قالوا للوفد المكرمين: {مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ}؟ فردَّ عليهم كافةُ الوفد المكرمين وبلسانٍ واحدٍ: {قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (23)} صدق الله العظيم.

ويا عباد الله، أقسم بالله العظيم أنّ هؤلاء القوم في هذه الأمّة التي هي الأمّة التي يبعث فيها الله الإمام المهديّ ناصر محمد. ويا عباد الله، أقسم بالله العظيم أنّهم هم القوم الذين يحبّهم الله ويحبونه. وأقسم بالله العظيم أنّهم لن يرضوا حتى يكون ربّهم راضياً في نفسه لا مُتحسِّراً ولا حزيناً فهم على ذلك من الشاهدين، فما يُدريني بما في أنفسهم! ولكنّ ربّي علّمني بهم عن طريق رسوله أنّهم في هذه الأمّة فهم على ذلك من الشاهدين. وهل تدرون ما سبب عدم رضوانهم حتى يتحقق رضوان نفس ربّهم؟ ألا وإنّ السبب هو من عظيم حبّهم لربّهم ولذلك لن يرضوا حتى يرضى.

وأكرر وأذكّر أننا نُقِرُّ ونؤكد عظيم حبِّ الأنبياء وأنصارهم لربّهم، وإنما مَنَّ الله على هذه الأمّة ببعث الإمام المهديّ (عبد النّعيم الأعظم) ناصر محمد اليماني فعلّمهم أنّ ربّهم بما أنّه يغضب ويرضى فكذلك يفرح ويحزن، وعلّمهم أنّ ربّهم متحسرٌ وحزينٌ على عباده الذين صاروا من بعد أن أهلكهم الله متحسرين على ما فرَّطوا في جنب ربِّهم. وسبب حسرة الله في نفسه هو بسبب صفة عظيم الرحمة في نفس الله، ولكن من أصدق من الله قيلاً؟ فلا بدّ أن يذوقوا وبال أمرهم حتى يسألوا ربّهم رحمته التي كتب على نفسه.

وعلى كل حالٍ إنّني أرى بعض المُمترين يجادلون الأنصار فيقولون: "ألم يقل المسيح عيسى ابن مريم أنّه لا يعلم بما في نفس ربّه في قول الله تعالى: {تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ}؟" فمن ثم يقولون: "فكيف علم ناصر محمد بما في نفس ربِّه بأنّه متحسرٌ وحزينٌ؟". فمن ثم يقيم الإمام المهديّ ناصر اليماني الحجّة بالحقّ على الممترين وأقول: فكذلك الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني لا يدري بما في نفس الله سبحانه وهو يعلم بما في نفسي، وإنّما الله هو الذي أخبركم عمّا في نفسه بأنّه متحسرٌ وحزينٌ على كافة عباده الضالين الذين كذبوا برسل ربّهم حتى إذا أهلكهم جاءت الحسرة في أنفسهم على ما فرّطوا في جنب ربّهم، فقال كلٌّ منهم: {يَا حَسْرَتَى عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (56)} صدق الله العظيم [الزمر].

فمن ثم أخبركم الله أنّ الحسرة تأتي في نفسه عليهم من بعد تحسّرهم على ما فرّطوا في جنب ربّهم، فمن ثمّ تحسّر الله عليهم في نفسه. تصديقاً لقول الله تعالى: {إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ (29)يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (30)أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ (31) وَإِنْ كُلٌّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32)} صدق الله العظيم [يس]. فَمَالِ هؤلاء القوم لا يكادون يفقهون قولاً ولا يهتدون سبيلاً!! فصبرٌ جميلٌ.

وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
________________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..