الموضوع: پاسخ به شاهد الحکیم؛{ وَلَوْ تَرَىَ إِذْ وُقِفُواْ عَلَى النّار فَقَالُواْ يَا لَيْتَنَا نردّ وَلاَ نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ }

النتائج 1 إلى 3 من 3
  1. افتراضي پاسخ به شاهد الحکیم؛{ وَلَوْ تَرَىَ إِذْ وُقِفُواْ عَلَى النّار فَقَالُواْ يَا لَيْتَنَا نردّ وَلاَ نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ }

    (پاسخ به شاهد الحکیم)
    - 1 -
    الإمام ناصر محمد اليماني
    18 - 11 - 1431 هـ
    25 - 10 - 2010 مـ
    ۳- آبان - ۱۳۸۹ ه.ش.
    02:14 صباحاً

    [ لمتابعة رابط المشاركة الأصليّة ]
    https://mahdialumma.net/showthread.php?p=9220
    ـــــــــــــــــــ


    {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم ..

    بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمُرسلين وآلهم الطيبين والتّابعين للحقٌّ إلى يوم الدّين ولا أُفرّق بين أحدٍ من رُسله حنيفاً مُسلماً وما أنا من المُشركين..

    سلام علیکم انصار پیشگام برگزیده و سلام خداوند برتمام بازدیدکنندگانی که در جستجوی حق به میز گفتگو می‌ایند و سلام برما و بر "شاهد حکیم" و برتمام بندگان صالح خداوند در گذشته و آینده و در ملاء اعلی تا روز دین؛ خداوند تعالی می‌فرماید:
    {وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ‌ مَن فِي الْأَرْ‌ضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُ‌صُونَ ﴿١١٦﴾ إِنَّ رَ‌بَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿١١٧﴾ فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ‌ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ إِن كُنتُم بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ ﴿١١٨﴾وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ‌ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّ‌مَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِ‌رْ‌تُمْ إِلَيْهِ ۗ وَإِنَّ كَثِيرً‌ا لَّيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَيْرِ‌ عِلْمٍ ۗ إِنَّ رَ‌بَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ ﴿١١٩﴾ وَذَرُ‌وا ظَاهِرَ‌ الْإِثْمِ وَبَاطِنَهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوا يَقْتَرِ‌فُونَ ﴿١٢٠﴾ وَلَا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ‌ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ ۗ وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰ أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ ۖ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِ‌كُونَ ﴿١٢١﴾ أَوَمَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورً‌ا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِ‌جٍ مِّنْهَا ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِ‌ينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٢٢)}
    صدق الله العظيم [الأنعام].

    برادر گرامی "شاهد حکیم"؛ پس حکمتی که خداوند به تو عطا نموده کجاست؟ می‌بینم تو بدون اینکه علمی بینه وروشن از پروردگار داشته باشی با من مجادله می‌کنی؛ در مورد جدم محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- هم با من مجادله می‌کنی؛ در هرحالی که من از نظر حب و قرب به جدم علیه الصلاة‌ السلام از تو سزاوارترم و او در نزد من محبوب‌ترین خلق خدا است؛ بلکه من او را در همه چیز بر خود ترجیح می‌دهم مگر در رقابت بر سر حب و قرب خداوند؛ که اگر راضی شوم او بیش از من مورد حب وقرب خداوند باشد، در این صورت محبت من برای رسول خدا بیش از محبت و حب من به پروردگارم است! و پناه برخدا که از مشرکان باشم؛ همان کسانی که برای خدا همتا قایل شده و آنها را مانند خدا دوست دارند در حالی که سزاوار نیست هیچ محبتی در قلب بنده برابر حب او به خدا باشد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّـهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّـهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّـهِ ۗ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّـهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ ﴿١٦٥﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

    ای مرد؛ ای برادرگرامی از خدا پروا کن؛ چگونه است که من درمورد خدا با شما سخن گفته و از شما دعوت می‌کنم در راه حب و قرب الهی رقابت کنید و تو در مورد حب محمدٍ رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- با من مجادله می‌کنی؛ انگار که من ازشما خواسته باشم مرا مورد تعظیم قرار داده و در راه حب و قرب من رقابت کنید! پناه برخدا سخنی را بگویم که حق من نیست، شما را چه می‌شود که متوجه سخن نمی‌شوید مگر کسی که پروردگارم به او رحم کند؟

    ای مرد من در مورد شأن و یا درجه علمی ام در کتاب با تو جدال نمی‌کنم؛ چون رحمت خداوند را شما تقسیم نمی‌کنید. جدال برای اثبات درجه علمی من میان مردم برایم اهمیت ندارد؛ بلکه آنچه که برایم مهم است پذیرش دعوتی است که شما را به عبادت شایسته خالق و پروردگار معبود - آن گونه که باید- می‌خواند تا چیزی را با او شریک نگیرید اگر واقعا خدا را عبادت می‌کنید.... از من پیروی کنید تا شما را به راه خداوند عزیز حمید هدایت کنم.
    دعوت مهدی منتظرفرقی با دعوت هیچ یک از انبیا و رسولان خداوند ندارد. همه ما مردم را به سوی یک سخن واحد فرا می‌خوانیم: لا إله إلا الله وحده لا شريك له؛ ما برای او مسلمانیم و ما برای او عبادت می‌کنیم و در راه حب و قربش رقابت می‌نماییم تا به بالاترین مرتبه حب و قربش نایل شویم. خداوند نمی‌خواهد مهدی منتظر نوآورباشد؛ بلکه او پیرو دعوت تمام انبیا و مرسلین از اولین تا آخرین‌شان محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم است. خداوند پیش از این درآیات محکم کتابش به عالم و جاهل شما آموخته که ایشان چگونه پروردگارشان را عبادت می‌کردند:
    {يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب}
    صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].

    اما "شاهد الحکیم" مادامی که از مشرکین باشد، از این امر سرباز خواهد زد و ممکن است از من عصبانی شود و بگوید:" ناصر محمد یمانی فتوا می‌دهی شاهد حکیم هنوز از مشرکین است؛ آیا از قلب من خبر داری و یا می‌دانی من چگونه پروردگارم را عبادت می‌کنم؟" امام ناصر محمد بمانی در پاسخت می‌گوید: از تو به نام خداوند علی العظیم پروردگار آسمان‌ها وزمین و آنچه بین آنهاست و پروردگار عرش عظیم سؤال می‌کنم؛ آیا باور داری که حق داشته باشی برای رسیدن به حب و قرب خدا با محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- رقابت کنی؟ آیا جوابت این نخواهد بود که: ناصر محمد یمانی از خدا بترس؛ چگونه می‌خواهی برای بالاترین درجه حب و قرب خدا با محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- رقابت کنم؛ او سید الأنبیا و المرسلین و رسول خدا بر تمام مردم است! دیوانه شده‌ای ناصر محمد یمانی؟ یا از کسانی هستی که می‌خواهند راه راست را منحرف کنند؟" پس امام مهدی در جوابت می‌گوید: شاهد الحکیم؛ من تو را به راه راست؛ راه خداوند عزیز و حمید می‌خوانم؛ دعوت حق را استجابت کن و به ندای کسی که مردم را به صراط مستقیم می‌خواند جواب بده و خدا را به یگانگی و یکتایی عبادت کن و برای حب و قرب او با بندگان خدا رقابت کن. اگر خدا را دوست داری همان کاری را بکن که محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- انجام می‌داد و با دیگربندگان، برای پروردگار معبود رقابت کن..در حب خدا کسی را با او شریک مکن که از مشرکان خواهی بود. سزاوار نیست در قلب بنده حبی رقیب حب خدا باشدِ بلکه در قلب بنده شدیدترین محبت باید تنها برای خداوند باشد. پس تمام بندگانش در حد توانشان باید برای حب و قرب او باهم رقابت کنند. بنده نباید و شایسته نیست مخلوق را به خالق ترجیح دهد که این دو با هم برابر و یکسان نیستند ومیان عبد و رب المعبود تفاوت عظیمی وجود دارد. محمد رسول الله ومهدی منتظرچیزی جزبندگان خدا نیستند و محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- از شما نخواست تا در راه حب و قرب او رقابت کنید؛ بلکه از شما دعوت کرد تا از راه او در عبادت خداوند یکتا و بی شریک پیروی کنید واگر خدا را عبادت می‌کنید پس در
    راه حب و قرب او رقابت نمایید. پس همان گونه که ایشان صلوات الله و سلام بر او باد عمل می‌کرد عمل کنید چون او خدا را دوست داشت و برای حب و قرب به سوی رب المعبود با بندگان خدا رقابت می‌نمود تا معلوم شود چه کسی مقرب‌تر است. ولی مهدی منتظر شهادت می‌دهد؛ محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- هم شهادت می‌دهد و شهادت خداوند کافی است تا زمانی که در قلبتان خدا را بیش از هر چیز دوست نداشته باشید به دعوت حق پروردگارتان و رقابت برای حب و قرب اوپاسخ نخواهید داد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {قُلْ أن كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ} صدق الله العظيم [آل عمران:۳۱].
    و خداوند تعالی می‌فرماید:
    {لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّـهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّـهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّـهَ كَثِيرًا ﴿٢١﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب].
    در مسیر هدایت،خداوند عبد و رسولش محمد را نواور ننموده است؛ بلکه خدا او را پیرو انبیا و رسولان وصالحانی قرار داده که پیش از او هدایت یافته‌ بودند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

    {وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَمِن ذُرِّ‌يَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُ‌ونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٤﴾ وَزَكَرِ‌يَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ ۖ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٨٥﴾ وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا ۚ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ ۖ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِن يَكْفُرْ‌ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرً‌ا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾وَمَا قَدَرُ‌وا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِ‌هِ...} صدق الله العظيم [الأنعام].
    خداوند به محمد بنده و رسولش آموخت که راه هدایت رهیافتگان پیش از او چگونه بوده است. خداوند تعالی می‌فرماید:

    {يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا}
    صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].

    طریق هدایت حقی نیست که تنها به انبیا و مرسلین اختصاص داشته باشد. به فرموده خداوند تعالی نظر کن:
    {وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ ۖ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِن يَكْفُرْ‌ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرً‌ا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾وَمَا قَدَرُ‌وا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِ‌هِ...} صدق الله العظيم

    اما محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- به خدا شرک نیاورد و مانند شما کسانی را که پیش از او هدایت شده بودند را به خاطر اینکه خداوند فرمان اقتدا به آنان را داده بود: مورد تعظیم قرار نداد: بلکه در راه هدایت به آنان اقتدا نمود و مانند ایشان عمل کرد و از مسیر آنها پیروی نمود و در راه حب و قرب خدا با آنان به رقابت برخاست چون می‌دانست آنها چون زودتر از او راه هدایت را در پیش گرفته‌اند، درمورد خداوند بیش از او حق ندارند . بلکه شهادت داد که تمام بندگان درباره خدا حق یکسانی دارند و دانست که بالاترین درجه قرب به ذات خداوند تنها به یکی از بنگان او تعلق خواهد داشت و آرزو داشت و امیدوار بود ایشان آن بنده باشد. او که سلام و صلوات بر او باد فرمودند:
    [سلُوا اللَّه الْوسِيلَةَ فَإِنَّهَا مَنزِلَةٌ في الجنّةِ لا تَنْبَغِي إِلاَّ لعَبْدٍ منْ عِباد اللَّه وَأَرْجُو أن أَكُونَ أَنَا هُو]
    صدق عليه الصلاة والسلام وآله الأطهار.
    [از خدا وسیله را طلب کنید که منزلی از منازل بهشت است که تنها به یکی از بندگان خداوند تعلق دارد و امید دارم من آن بنده باشم]

    ولی ای برادر گرامی برتوست که بد
    انی بدان جهت به آن وسیله گفته شده تا هدف خلقت شما باشد نه برای آنکه برای رسیدن به آن رقابت کنید بلکه رقابت در راه حب و قرب خداوند است. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید: {يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إنّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].

    برادر گرامی شاهد الحکیم؛ این بالاترین درجه که نامش وسیله است؛ بالاترین درجه در بهشت نعیم خداوند و نزدیک ترین مکان به عرش پروردگار رحمن است و خداوند مشخص ننموده که کدام یک از بندگانش در آسمان‌ها و زمین صاحب آن خواهد بود. خداوند تعالی می‌فرماید:

    {إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَـٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾} صدق الله العظيم [مريم].
    علت اینکه خداوند صاحب این مقام را مشخص نفرموده این است که تمام بندگان به خاطر پروردگار و معبودشان رقابت کنند وهر بنده‌ای که تسلیم پروردگار عالم است آرزو کند او آن بنده ناشناس گردد. از آنجا که روشن نیست کدام بنده به آن درجه نائل خواهد شد؛ می بینی که هرکسی که ره‌یافته باشد آرزو دارد او آن بنده ناشناس گردد. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:

    {يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إنّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].
    محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- فتوا نداده است که این مقام را تنها یکی از انبیا خواهد برد: بلکه از درجه رفیعی سخن می‌گوید که تمام بندگان خدا حق دارند برای رسیدن به آن رقابت کنند و برای همین هم ایشان -صلوات و سلام براو باد- در حدیث نبوی حق فرموده‌اند:
    لا تَنْبَغِي إِلاَّ لعَبْدٍ منْ عِباد اللَّه وَأَرْجُو أن أَكُونَ أَنَا هُو]
    [ تنها به یکی از بندگان خداوند تعلق دارد و امید دارم من آن بنده باشم]
    صدق عليه الصلاة والسلام
    اما تنها محمدٌ رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم نیست که در طلب و آرزوی آن است؛ بلکه تمام بندگان هدایت‌یافته خداوند در ملکوت چنین آرزویی دارند:
    {يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إنّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].

    پس برایتان روشن شد که حقیقتاً روشن نیست کدام بنده به آن مقام می‌رسد. حکمت بالغه پروردگارعالمیان از این کارهم برایتان روشن شد. او می‌خواهد تمام بندگانش برای رسیدن به آن و تقرب به او با هم رقابت کنند ولی به دلیل مبالغه در مورد انبیا؛ شما مقام وسیله را مختص آنان کرده و صالحان را محروم می‌دانید و با این کاربه خدا شرک آورده و با امر پروردگار درآیات محکم کتابش مخالفت کردید که می‌فرماید: {يَا أيّها الَّذِينَ آمَنُوا اتقوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ} صدق الله العظيم [المائدة:۳۵].
    همانا که امر این است که بندگان به کسانی اقتدا کنند که پیش از ایشان توسط خداوند هدایت شده‌اند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إنّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]

    پس شاهد الحکیم؛ چرا ابا داری که به راه راست هدایت شوی؟ مبالغه در تعظیم و بزرگ‌داشت محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- باعث فتنه تو شده است. محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- به شما امر نفرموده او را تا حد ذات خداوند تعظیم کرده و وی را برای حب و قرب بیشتر به خدا به خود ترجیح دهید؛ او نیز مانند شما بنده‌ای از بندگان خداوند است و پروردگار سبحات برای خود فرزندی انتخاب نکرده است! تا از میان بندگان خدا؛ مقام وسیله را منحصر به او کنید؛ آیا تقوا نمی‌کنید؟ همانا که خداوند به بنده و رسول خود فرمان داده تا در زمره مسلمین به خداوند و دربرابر خداوند تسلیم باشد و در ذات خدا حقی بیش از آنان ندارد. خداوند تعالی می‌فرماید:
    {قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّـهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۖ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٧١﴾ وَأَنْ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَاتَّقُوهُ ۚ وَهُوَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]
    شما را چه می‌شود که ازشکوه و عظمت خداوند پروا ندارید؟ اگر او را پرستیده و عبادت می‌کنید پس حب اعظم شما شایسته اوست. به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم که اگربزرگ‌ترین محبت در قلب بنده برای خدا باشد؛خواهد دید نسبت به پروردگارش غیرت داشته و برای رسیدن به بالاترین مرتبه حب وقرب رب المعبود با تمام بندگان رقابت خواهد کرد،‌ آیا تقوا نمی‌کنید؟
    برادر گرامی؛ می‌بینم که می‌خواهی رحمت خدا را تو تقسیم کنی در حالی که چنین حقی ندارید؛ سبحانه و تعالی علواُ کبیرا! تو پرودرگار نیستی که بالاترین و نزدیک‌ترین مرتبه به ذات پروردگار و آن درجه عالی و رفیع را به محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- بدهی. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ ۚ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِيًّا ۗ وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [الزخرف]
    برادر گرامی؛ امام مهدی به شما فرمان نمی‌دهد که او را مورد تعظیم قرار داده و رقابت برای پروردگار را منحصر به او کرده و خود را کنار بگذارید! اگر چنین کنم که هیچ چیز در برابر پروردگار به کارم نخواهد آمد. نه مهدی منتظر و نه تمام انبیا و رسولان حق نداریم به شما امر کنیم مقام وسیله در پیشگاه پروردگار را به ما واگذار کرده و خود کنار روید. سبحان الله العظیم! ما تنها بندگانی مانند شما هستیم؛ همانا که ما از ربانیون بوده و خدا را بدون شریک عبادت نموده و برای حب و قرب الهی و رسیدن به بالاترین درجه آن با هم رقابت می‌نماییم و به شما امر می‌کنیم از راه و سیاق ما پیروی کنید؛ ما به شما امر نمی‌کنیم ما را به ناحق مورد تعظیم قرار دهید. ما تنها انسان‌هایی مانند شماییم و شایسته نیست کسی که به او علم کتاب عنایت شده و حاکم بر شما و حکم دهنده میان شماست؛ فرمانی غیر از چیزی که مهدی منتظر و تمام انبیا و رسولان پیش از اومی‌دهند را بدهد . فرمان همه ما این است که ربانی بوده و در راه حب وقرب رب المعبود رقابت کنبد و شایسته نیست انبیا و مهدی منتظر فرمان دیگری بدهند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللَّـهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِّي مِن دُونِ اللَّـهِ وَلَـٰكِن كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ ﴿٧٩﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]

    و اما در مورد بیان قرآن؛ مهدی منتظر فتوا نداده که خداوند بیان هرچیزی از قرآن را که می‌خواسته به محمداً رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- نیاموخته است! در برابر چنین توصیفاتی از خدا یاری می‌جوییم؛ بلکه فتوای ما این بود خداوند آنچه را که اراده می‌نمود در بیان قرآن به رسول الله می‌آموخت تا ایشان از راه سنت نبوی حق آنها را برای مردم روشن نماید و همانا که خداوند در علم کتاب بیش از تمام بندگانش در آسمان‌ها و زمین به امام مهدی علم عطا نموده است تا آنچه را که نمی‌دانستید به شما یاد دهد؛ چرا که بیان حقیقت اسم اعظم خداوند را به او اختصاص داده تا از قرآن آن را برای شما استنباط نماید. این بدان معنی نیست که انبیا و مرسلین نمی‌دانستند رضوان خداوند نعیم است؛ نکته در این است که آنها نمی‌ٔدانستند راز اسم اعظم الهی در این است و هیچ یک از رسولان جن وانس خداوند پیش از این حقیقت اسم اعظم الهی را روشن نکرده بودند.

    و اما مجادله تو در مورد روش‌های وحی؛ ای مرد ندانسته و بدون داشتن آگاهی وعلم از خدا؛ درمورد خداوند بحث نکن؛ خداوند برایتان روشن نموده که شایسته نیست و امکان ندارد آشکارا و بدون حجاب با شما سخن بگوید و از روش‌های سه گانه وحی برایا‌تان فتوا داده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّـهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [الشورى]
    ای مرد به خداوند بزرگ و پروردگار آسمان‌ها وزمین و آنچه بین آنهاست و پروردگار عرش عظیم سوگند می‌خورم که من در خواب با این آیه از قرآن با شیطان مجادله کردم در حالی که پیش از آن آیه را از حفط نمی‌دانستم و ولو اینکه رؤیا به صاحب آن اختصاص داشته باشد ولی من به حق از ان سخن خواهم گفت و خداوند شاهد و وکیل سخن من است. این رؤیای بسیار قدیمی و قبل از آن است که خداوند علم کتاب را به من عنایت نماید و جریان آن چنین است:
    [[ در خواب دیدم که در راهی پیش می‌رفتم و دو نفر همراهم بودند؛ مردی با صورتی زیبا در برابرمان ظاهر شد و سپس گفت من خدا هستم! می‌گفت بهشت و دوزخ از آن من است. مردی که با من بود پرسید: بهشتت کجاست؟ به سمت راستش اشاره کرد و دیدم آن مرد رفت و وارد اعماق و باطن زمین شد. مرد دیگر در کنارم ماند ولی نمی‌دانسبم کیست ولی مردی که به سوی بهشت رفته بود را می‌شناختم. ولی دریافتم مردی که می‌گفت خدا هستم با نفرت و کینه شدیدی به من نگاه می‌کرد. سپس گفت این منم که قرآن را نازل نموده‌ام. به او گفتم؛ تو قرآن را نازل کرده‌ای به من گفت بله. به او گفتم: تو رو در رو با ما سخن می‌گویی و ما تو را می‌بینیم! گفت بله. پس من قدم پیش گذاشتم تا جایی که بین بینی من و بینی او به اندازه بند انگشتی بیش فاصله نبود و به او گفتم: اما خداوند می‌فرماید: {وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أن يُكَلِّمَهُ ٱللَّهُ إِلاَّ وَحْياً أو مِن وَرَآءِ حِجَابٍ أو يُرْسِلَ رَسُولاً فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَآءُ أنّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ} صدق الله العظيم [الشورى:۵۱]، پس چطور چهره به چهره با ما سخن می‌گویی و ماهم تو را می‌بینیم؟ و در برابرش به حق حجت آوردم. صدای به هم سابیدن دندان‌هایش را شنیدم چون فکش را به شدت به هم می‌فشرد و از شدت عصبانیت نسبت به من فکش تکان می‌خورد و سپس گفت : حرام وطلاق إني الله،. من تبسم کرده و خندیدم چون به حق بر او پیروز شده بودم و گفته او که (حرام وطلاق إني الله) حجت بیشتری برعلیه او به من داد چرا که خداوند همسری نگرفته و فرزندی ندارد سبحان الله!]]
    درهر حال رؤیا مختص صاحب آن است ولی من با آیه‌ای از آیات محکمی که در کتاب خداست در برابر او حجت آوردم و لعنت خداوند بر دروغ‌گویان باد. فرموده خداوند تعالی این بود:
    {وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّـهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [الشورى]
    با اینکه در آن زمان دانش من در حد عامه مسلمانان بود و معتقد بودم خداوند در روز قیامت آشکار با ما سخن گفته و او را خواهیم دید؛ اما جدال من با مردی که ادعای خدایی می‌کرد مرا به تعجب واداشت. من به حق با او مجادله کردم درحالی که بر اساس آنچه که از پدرانم در مذهب شافعی به من رسیده بود؛خودم بر این باور بودم که در روز قیامت خداوند آشکارا با ما سخن خواهد گفت. با این وجود در برابر مردی که ادای خدایی می‌کرد حجت آوردم. برایش حجت آوردم که خدا نیست چون او آشکارا با مردم سخن گفته و مردم او را می‌دیدند ولی من از این آیه کتاب خبر نداشتم. صبح در کتاب به دنبال آن گشتم که ببینم آیه‌ای را که گفته بودم خداوند در قرآن عظیم فرموده است را پیدا می‌کنم! و سپس آن را دقیقاْ به همان صورتی که به اذن خدا برزبان آورده بودم یافتم .الحمدالله رب العالمین. برادر گرامی شاهد ؛ به حق حکیم باش و از کسی که مردم را به راه راست دعوت می‌کند پیروی نما.

    و اما وحی تفهیمی یعنی الهام مستقیم پروردگار به قلب؛ برایت مثالی می‌زنم. خداوند تعالی می‌فرماید:
    {إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَـٰئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّـهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٧٧﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]

    بیان حق این فرموده خداوند تعالی چیست:‌ {وَلاَ يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ وَلاَ يَنظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقيامة} صدق الله العظيم آیا مقصود این است که خداوند با وحی کلامی آنها را مورد خطاب قرار نمی‌دهد؟ ولی می‌بینید که خداوند با وحی کلامی ایشان را مورد خطاب قرار خواهد داد و خداوند تعالی می‌فرماید:
    {يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا ۚ قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنفُسِنَا ۖ وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ ﴿١٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]
    حال که می‌بینیم خداوند در روز قیامت با آنان سخن خواهد گفت؛ این سؤال پیش می‌آید که پس مقصود خداوند از اینکه می‌فرماید:
    {وَلاَ يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ وَلاَ يَنظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَة} صدق الله العظيم
    چیست؟ اینجاست که درمی‌یابید وحی تکلیمی از سوی پروردگار به قلب وجود دارد. خداوند با قلب آنها با وحی تفهیمی سخن نمی‌گوید تا دریابند از او درخواست رحمت کنند؛ همان طور که آدم و حواء از پروردگارشان با وحی تفهیمی به قلب کلماتی را دریافتند و گفتند:
    {قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
    و این کلماتی است که آدم و حوا از پروردگار دریافت کردند و به قلب آنان الهام شد تا با گفتن آنها خداوند توبه‌شان را بپذیرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
    و این روش وحی تکلیمی مستقیم پروردگاربه قلب و به صورت تفهیم است؛ همان طور که امام مهدی با وحی تفهیمی برهان علمی آیات محکم کتاب را که ذکری برای خردمندان است؛ دریافت می‌کند؛ ولی وحی تفهیمی از خطرناک‌ترین انواع وحی است؛ می‌دانی چرا؟ چون وحی تفهیمی که به دین اختصاص دارد، می‌تواند از نزد خداوند رحمن بیاید و می‌تواند وسوسه در سینه فرد باشد که از سوی شیطان آمده و خداوند دلیلی برایش نازل نکرده باشد. پس اگرناصر محمد یمانی برهان قاطع و کوبنده علمی از کتاب نیاورد؛ از پیروی از او برحذر باشید که این وسوسه شیطان است نه وحی خداوند رحمن؛ پس اگر برهان قاطع و قوی از ایات محکم قرآن نیاورد برحذر باشید. اما هیهات هیهات؛ قسم به پروردگار آسمان‌ها و زمین که من با‌ آیات محکمی که برای عالم وجاهل روشن هستند برایتان دلیلی خواهم آورد تا تنها دو انتخاب دربرابرتان قرار گیرد: یا از حق آمده از پروردگارتان در آیات محکم قرآن عظیم پیروی نمایید و نسبت به هرچه که برخلاف محکمات آن -و از سوی شیطان رجیم- است کافر گردید و یا خداوند بین من و شما به حق حکم خواهد کرد که او خیر الحاکمین است. سزاوار حق نیست که پیرو امیال وهواهای شما باشد؛ شاهد الحکیم از خدا پروا کن و از من پیروی کن تا با قرآن مجید تو را به راه خداوند عزیز حکیم هدایت کنم.
    ما هم‌چنان به کسانی که از وعده خداوند هراسانند؛ تذکر داده ویاد آوی می‌کنیم و روگردانان از آن را از گرفتار شدن شدید به دست خداوند برحذر می‌داریم. خدایا شاهد باش که من ابلاغ کردم؛ ای جماعت انصاردر حد استطاعت خود پیام امام‌تان را به مردم برسانید تا خداوند رحمت و نعیم رضوان نفسش را به شما برساند که پروردگارم غفور و رحیم است.
    وسلامٌ على المُرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
    أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.


    اقتباس المشاركة 9221 من موضوع الردّ على شاهد حكيم / {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم..


    ( الردّ على شاهد حكيم )

    - 1 -
    الإمام ناصر محمد اليماني
    18 - 11 - 1431 هـ
    25 - 10 - 2010 مـ
    02:14 صباحاً

    [ لمتابعة رابط المشاركة الأصليّة ]
    https://mahdialumma.net/showthread.php?p=9220
    ـــــــــــــــــــ



    {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم ..


    بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمرسَلين وآلهم الطيّبين والتّابعين للحقٌّ إلى يوم الدّين ولا أُفرّق بين أحدٍ من رسله حنيفاً مسلماً وما أنا من المشركين..

    السلام عليكم معشر الأنصار السّابقين الأخيار، وسلامُ الله على كافة الزوّار الباحثين عن الحقّ في طاولة الحوار، السّلام علينا وعلى (شاهد حكيم) وعلى عباد الله الصالحين في الأوّلين وفي الآخرين وفي الملأ الأعلى إلى يوم الدّين، وقال الله تعالى: {وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ ﴿١١٦﴾ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿١١٧﴾ فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ إِن كُنتُم بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ ﴿١١٨﴾ وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا لَّيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ ﴿١١٩﴾ وَذَرُوا ظَاهِرَ الْإِثْمِ وَبَاطِنَهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوا يَقْتَرِفُونَ ﴿١٢٠﴾ وَلَا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ ۗ وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰ أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ ۖ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ ﴿١٢١﴾ أَوَمَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٢٢﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].

    ويا أخي الكريم شاهد حكيم، فأين الحكمة التي آتاك الله إيّاها؟ فإنّي أراك تجادلني بغير علمٍ بيِّنٍ من ربّ العالمين، وكذلك تجادلني في جدّي محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - وأنا أولى بجدّي منك عليه الصلاة والسلام في الحبّ والقرب فهو أحُبّ خلق الله إلى نفسي؛ بل وإنّي أفضِّله على نفسي تفضيلاً في كلّ شيء إلا في التنافس في حبّ الله وقربه، فإن رضيتُ أن يكون هو أحُبّ منّي وأقرب إلى الربّ فهذا يعني أنّ حبّي لرسوله أكبر من حبّي لربّي! وأعوذ بالله أن أكون من المشركين الذين يجعلون لله أنداداً في الحبّ فلا ينبغي أن يساوي حبّ الله في قلب عبده أي حبٍّ، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّـهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّـهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّـهِ ۗ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّـهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ ﴿١٦٥﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

    ويا رجل اتّقِ الله يا أخي الكريم، فكيف أنّني أُحاجُّكم في الله وأدعوكم للتنافس في حُبِّ الله وقربه وأنت تُجادلني في حبّ محمدٍ رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - وكأنّي أدعوكم إلى تعظيمي والتنافس في حبّي وقربّي! وأعوذُ بالله أن أقول ما ليس لي بحقٍّ، فما خطبكم لا تفقهون قولاً إلا من رحم ربّي؟

    ويا رجل، إنّي لا أُحاجّك في شأني ولا في درجتي العلميّة في الكتاب لأنّكم لستم من يقسِّم رحمة الله ولا يهمّني الجدل في إثبات درجتي في الخلق؛ بل يهمّني أن تستجيبوا للدعوة إلى عبادة الخالق الربّ المعبود كما ينبغي أن يُعبد ولا تشركون به شيئاً إن كنتم لله عابدين، فاتّبعوني أهدِكم إلى صراط العزيز الحميد. ولا فرق بين دعوة المهديّ المنتظَر ودعوة كافة الأنبياء والمرسَلين فجميعنا ندعو البشر إلى كلمةٍ سواءٍ بيننا وبينهم أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له، فنحن له مسلمون ونحن له عابدون وفي حبّه وقربه متنافسون أيُّنا أحُبّ وأقرب، ولم يجعل الله المهديّ المنتظَر مبتدعاً؛ بل متبعَ دعوة كافة الأنبياء والمرسَلين من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم، قد علَّمكم الله كيفية عبادتهم لربّهم في مُحكم كتابه لعالِمكم وجاهلكم في قول الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ} صدق الله العظيم [الإسراء:57].

    ولكنّ الشاهد الحكيم سوف يأبى ذلك ما دام من المشركين، ولربّما يغضب مني (شاهد حكيم) ويقول: "اتّقِ الله يا ناصر محمد اليماني إذ تُفتي أنَّ (شاهد حكيم) لا يزال من المشركين، فهل اطّلعت على ما في قلبي وكيفية عبادتي لربّي؟". ومن ثمّ يردُّ عليك الإمام ناصر محمد اليماني وأقول: سألتك بالله العليّ العظيم ربّ السّماوات والأرض وما بينهما وربّ العرش العظيم، فهل تعتقدُ أنّه يحقٌّ لك أن تنافس محمداً رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - في حبّ الله وقربه؟ أليس سوف يكون جوابك هو إنّك ستقول: "اتّقِ الله يا ناصر محمد اليماني فكيف تريدني أن أُنافس محمداً رسول الله في حبّ الله وقربه وهو سيد الأنبياء والمرسَلين ورسول الله إلى النّاس أجمعين! فهل جُننتَ يا ناصر محمد اليماني؟ أم إنّك من الذين يصدّون عن الصراط المستقيم؟". ثمّ يردُّ عليك الإمام المهديّ وأقول لك: يا أيّها الشاهدُ الحكيم إنّي أدعوك إلى الصراط المستقيم صراط العزيز الحميد فاستجبْ لدعوة الحقّ وأجِبْ الداعي إلى الصراط المستقيم واعبدْ الله وحده لا شريك له ونافسْ عبيده في حبّه وقربه إن كنت تحُبّ الله فافعل كما يفعل محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - وتنافس مع العبيد إلى الربّ المعبود، فلا تجعل لله أنداداً في الحُبّ فتكون من المشركين، فلا ينبغي أن يكون حُبٌّ في القلب نِدّاً لحُبّ الله؛ بل ينبغي أن يكون في القلب أشدُّ الحُبّ هو لله وحده ومن ثمّ تُنافس عبيده في حُبّه وقربه ما استطعت، فلا ينبغي لك أن تفضّل العبد المخلوق على الخالق فلا يستويان مثلاً! فإنّ الفرق لعظيم بين العبد والربّ المعبود، وما محمد رسول الله والمهديّ المنتظَر إلا عبيدٌ لله، ولم يدعُكم محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - إلى التنافس في حُبّه وقربه بل دعاكم محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - إلى اتّباعه لعبادة الله وحده لا شريك له والتنافس في حُبّ الله وقربه إن كنتم تحبّون الله، فافعلوا كما يفعل عليه الصلاة والسلام لكونهُ يحُبّ الله وينافس العبيد إلى الربّ المعبود أيّهم أقرب، ولكنّ المهديّ المنتظَر يشهدُ ومحمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - وكفى بالله شهيداً إنّكم لا ولن تستجيبوا لدعوة الحقّ من ربّكم للتنافس في حُبّ الله وقربه إلا إذا كان في قلوبكم أشدُّ الحُبّ هو لله، تصديقاً لقول الله تعالى: {قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّـهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّـهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ} صدق الله العظيم [آل عمران:31].

    وقال الله تعالى: {لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّـهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّـهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّـهَ كَثِيرًا ﴿٢١﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب].

    ولم يجعل اللهُ محمداً عبدَه ورسولَه مُبتدعاً في نهج الهدى؛ بل ابتعثه الله مُتبعَ الذين هدى الله إليه من قبله من الأنبياء والمُرسَلين والصالحين، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَمِن ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٤﴾ وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ ۖ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٨٥﴾ وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا ۚ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ ۖ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾ وَمَا قَدَرُوا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِهِ} صدق الله العظيم [الأنعام:84-91].

    وقد علّم اللهُ محمداً عبده ورسوله كيف تكون طريقة الهُدى للذين هدى الله إليه من قبله، وقال الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:57].

    وليست طريقة الهُدى الحقّ تخصّ الأنبياء والمرسَلين، فانظر لقول الله تعالى: {وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ ۖ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾ وَمَا قَدَرُوا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِهِ} صدق الله العظيم.

    ولكنّ محمداً رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - لم يشرك بالله مثلكم فيُعظّم الذين هدى الله من قبله كون الله أمره أن يقتدي بهداهم؛ بل اقتدى بهداهم ففعل مثلهم واتّبع نهجهم ونافسهم في حُبّ الله وقربه كونه يعلمُ بأنّه ليس لهم الحقّ في ذات الله بأكثر منه لكونهم سبقوه إلى طريق الهدى؛ بل يشهدُ أنّ الحقّ في ذات الله سواءٌ لجميع العبيد ويعلمُ أنّ أقرب درجة إلى ذات الله لا تنبغي إلا أن تكون لعبدٍ من عبيد الله ويرجو أن يكون هو ذلك العبد، وقال عليه الصلاة والسلام: [سلُوا اللَّه الْوسِيلَةَ فَإِنَّهَا مَنزِلَةٌ في الجنّةِ لا تَنْبَغِي إِلاَّ لعَبْدٍ منْ عِباد اللَّه وَأَرْجُو أن أَكُونَ أَنَا هُو] صدق عليه الصلاة والسلام وآله الأطهار.

    ولكن يا أخي الكريم عليك أن تعلم إنّما تُسمّى الوسيلة لكون الهدف من خلقكم ليس للتنافس إليها أيّ العبد يفوز بها؛ بل للتنافس في حُبّ الله وقربه، ولذلك قال الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم.

    ويا أخي الكريم (شاهد حكيم)، إنّ تلك الدرجة التي تُسمّى الوسيلة التي هي أعلى درجة في جنّة النّعيم وأقرب درجة إلى عرش الرحمن قد جعل الله صاحبها عبداً مجهولاً من بين العبيد في ملكوت السّماوات والأرض، وقال الله تعالى: {إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَـٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾} صدق الله العظيم [مريم].

    ولذلك جعل الله صاحب هذه الدرجة مجهولاً وذلك لكي يتمّ التنافس لجميع العبيد إلى الربّ المعبود، وكل عبد من المسلمين لربّ العالمين يرجو أن يكون هو ذلك العبد المجهول، وبما أنّ الفائز بها عبدٌ مجهولٌ ولذلك تجد كلّ من هداهم الله يرجو أن يكون هو ذلك العبد المجهول، ولذلك قال الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم.

    ولم يفتِكم محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - أنّه لن يفوز بها إلا عبد من الأنبياء حتى تحصروا التنافس إلى الربّ للأنبياء؛ بل أفتاكم عن الدرجة العالية أنّ التنافس يحقُّ لكافة عبيد الله، ولذلك قال عليه الصلاة والسلام في الحديث النبوي الحقّ: [لا تَنْبَغِي إِلاَّ لعَبْدٍ منْ عِباد اللَّه وَأَرْجُو أن أَكُونَ أَنَا هُو] صدق عليه الصلاة والسلام.

    ولكن هذه الأمنية لم يتمنّاها فقط محمدٌ رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم؛ بل كافّة الذين هدى الله من عبيده في الملكوت كلّه ولذلك قال الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم.

    إذاً قد تبيّن لكم أنّ صاحبها حقاً هو عبدٌ مجهولٌ، وتبيّنت لكم الحكمة البالغة من ربّ العالمين وذلك لكي يتمّ التنافس لجميع العبيد إلى الربّ المعبود أيّهم أقرب، ولكن للأسف وبسبب المبالغة في تعظيم الأنبياء حصرتم لهم الوسيلة من دون الصالحين، أشركتم بالله وخالفتم أمر الله إليكم في محكم كتابه في قول الله تعالى: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ} صدق الله العظيم [المائدة:35]. وإنّما ذلك الأمر هو أن يقتدوا بهدى الذين هداهم الله من عبيده، تصديقاً لقول الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم. فلِمَ يا أيّها الشاهدُ الحكيم تأبى أن تهتدي إلى الصراط المستقيم؟ وسبب فتنتك هي المبالغة في تعظيم محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم؛ ولم يأمركم محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - أن تعظّموه إلى ذات الله فتفضّلوه على أنفسكم في حُبّ الله وقربه، فهو ليس إلا عبدٌ لله مثلكم ولم يتّخذه الله ولداً سبحانه! حتى تحصروا له الوسيلة من بين عبيد الله أفلا تتّقون؟ وإنّما أمر الله محمد عبده ورسوله أن يكون مسلماً لله من ضمن المسلمين لله فليس له الحقّ في ذات الله بأكثر منهم، وقال الله تعالى: {قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّـهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۖ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٧١﴾ وَأَنْ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَاتَّقُوهُ ۚ وَهُوَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].

    فما خطبكم لا ترجون لله وقاراً؟ فهو الأحقُّ بحبّكم الأعظم إن كنتم إيّاه تعبدون، ألا والله الذي لا إله غيره أنّ من كان في قلبه الحُبّ الأعظم هو لله فإنّه سوف يجدُ في نفسه الغيرة على الربّ فينافس العبيد إلى الربّ المعبود أيّهم أحبّ وأقرب، أفلا تعقلون؟

    ويا أخي الكريم إنّي أراك تُقسّم رحمة الله ولا يحقُّ لكم ذلك، سبحانه وتعالى علواً كبيراً! فلستَ أنت الربّ حتى تعطي محمداً رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - أقرب درجة إلى ذات الربّ؛ الدرجة العالية الرفيعة، تصديقاً لقول الله تعالى: {أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ ۚ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِيًّا ۗ وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].

    ويا أخي الكريم، إنّ الإمام المهديّ لم يأمركم أن تعظّموه فتجعلوا التنافس إلى الربّ حصرياً له من دونكم! إذاً فلن تُغنوا عنّي من الله شيئاً، وما ينبغي للمهديّ المنتظَر ولا لكافة الأنبياء والمرسَلين أن نأمركم أن تحصروا لنا الوسيلة إلى الربّ من دونكم، سبحان الله العظيم! فما نحن إلا عبيدٌ لله مثلكم، وإنّما نحن ربانيّون نعبدُ الله وحده لا شريك له ونتنافس في حُبّه وقربه أيّنا أحُبّ وأقرب إلى الربّ المعبود ونأمركم أن تنهجوا نهجنا ولم نأمركم بتعظيمنا بغير الحقّ وما نحن إلا بشرٌ مثلكم ولا ينبغي لمن آتاه الله علم الكتاب والحكم عليكم وبينكم أن يأمركم بغير ما أمركم به المهديّ المنتظَر وكافة الأنبياء والمرسَلين من قبله، فجميعنا نأمركم بأمرٍ واحدٍ موحّدٍ أنْ تعبدوا الله وحده لا شريك له وأن تكونوا ربانيّين متنافسين إلى الربّ المعبود ولا ينبغي للأنبياء والمهديّ المنتظَر أن نأمركم بغير ذلك، تصديقاً لقول الله تعالى: {مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللَّـهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِّي مِن دُونِ اللَّـهِ وَلَـٰكِن كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ ﴿٧٩﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].

    وأما بالنسبة لبيان القرآن فلم يُفتِ الإمام ناصر محمد اليماني أنّ محمداً رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - لم يعلّمه الله ما شاء من بيان القرآن! والله المستعان على ما تصفون؛ بل أفتيناكم أنّ الله علّمه ما شاء من بيان القرآن ليُبيّنه للناس في السُّنّة النّبويّة الحقّ، وإنّما الإمام المهديّ زاده الله بسطةً في علم الكتاب على كافة العبيد في السّماوات والأرض ليُعلّمكم ما لم تكونوا تعلمون كون الله اختصه ببيان حقيقة اسم الله الأعظم فيستنبطه لكم من القرآن. وليس معنى ذلك أنّ الأنبياء والمرسَلين لم يعلموا أنّ رضوان الله نعيمٌ، غير أنّهم لم يعلموا أنّ في ذلك سرّ اسم الله الأعظم، ولم يسبق أن بيّن حقيقة اسم الله الأعظم أحدٌ من جميع رُسل الله من الجنّ والإنس.

    وأمَّا بالنسبة لطرق الوحي التي تُجادلنا فيها فلِمَ تُحاجج في الله بغير علمٍ من الله يا رجل، وقد بيّن الله لكم أنّه لا ينبغي لكم أن يكلِّمكم الله جهرةً من غير حجابٍ وأفتاكم أنّ طرق الوحي ثلاثة؟ تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّـهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [الشورى].

    ويا رجل أقسمُ بالله العظيم ربّ السّماوات والأرض وما بينهما وربّ العرش العظيم أنّي جادلت الشيطان في منامي بهذه الآية وأنا لم أكن أحفظها من قبل، ولو أنّ الرؤيا تخصّ صاحبها ولكنّي سوف أنطق بها بالحقِّ والله على ما أقول شهيدٌ ووكيلٌ، وهذه الرؤيا قديمة جداً قبل أن يؤتيني الله علم الكتاب، وهي كما يلي:
    [[رأيت أنّي ذاهب في الطريق وكان معي شخصان اثنان، وفجأة ظهر علينا رجل حسن الصورة ومن ثمّ قال أنّهُ الله! ويقول أنّ لديه جنّة ونار، ومن ثمّ قال له رجل كان بجانبي: فأين تكون جنتك؟ ومن ثمّ أشار إلى يمينه ورأيت وكأن الرجل سوف يذهب فيدخل إليها باطن الأرض، وأما الرجل الآخر فمكث معي غير أني لا أعلم من يكون ذلك الرجل الذي بقي بجانبي ولكنّي عرفت الرجل الآخر الذي انطلق نحو الجنّة، المهم أنّ الرجل الذي قال أنّهُ الله نظر إليَّ نظرة حقدٍ شديدٍ ومن ثمّ قال: وأنا الذي أنزلت القرآن، ومن ثمّ قُلت لهُ: أنت الذي أنزلتَ القرآن؟ قال لي نعم، ومن ثمّ قلتُ له: وتُكلمنا مواجهةً ونحن نراك! قال نعم، ومن ثمّ تقدمت إليه حتى لم يكن بين أنفي وأنفه إلا قدر بنانة وقُلت لهُ ولكن الله قال: {وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّـهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [الشورى]، فكيف تُكلمنا مواجهة ونحنُ نراك؟ فأقمت عليه الحُجّة بالحقِّ فإذا أنا أسمع صوتاً لأضراسه كونه ضغط على فكيه ضغطاً شديداً فيُململ فكيّه من شدّة الغيظ منّي، ومن ثمّ قال: حرام وطلاق إني الله، ومن ثمّ تبسمت ضاحكاً كوني انتصرت عليه بالحقِّ كونه زادني عليه حجّة بقوله (حرام وطلاق إني الله) لكون الله لم يتخذُ صاحبةً ولا ولداً سبحانه!]].

    وعلى كل حالٍ فإنّ الرؤيا تخصّ صاحبها ولكنّي جادلتُه بآيةٍ محكمةٍ في كتاب الله (ولعنة الله على الكاذبين) وهي قول الله تعالى: {وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّـهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم.

    برغم أنّي في تلك الأيام ليس علمي إلا كعامّة المسلمين، وكنت أعتقد أنّ الله سوف يكلّمنا جهرة يوم القيامة ونحن نراه، ولكنّي استغربت جدلي للرجل الذي ادّعى الربوبيّة كوني جادلته بالحقِّ بغير ما كنت أعتقد لكوني كنت أعتقد أنّ الله يكلمنا جهرةً كما ورثت عن آبائي في المذهب الشافعي، ولكنّي أقمتُ الحُجّة على الرجل الذي ادّعى الربوبيّة وأقمتُ عليه الحُجّة بأنّه ليس الله كونه يُكلّم النّاس جهرةً وهم يرونه برغم أنّي والله لم أكن أعلمُ بهذه الآية في الكتاب، ولكنّي بحثتُ عليها في الكتاب صباح ذلك اليوم، فهل أجد تلك الآية التي قلت أنّ الله قالها في القرآن العظيم! ومن ثمّ وجدتها بالضبط كما نطقتها بإذن الله بالضبط والحمد لله ربّ العالمين، ويا أخي الكريم الشاهد، كن حكيماً بالحقِّ واتّبع الداعي إلى الصراط المستقيم.

    وأما وحي التفهيم: إنّما هو إلهامٌ مباشرٌ من الربّ إلى القلب، وأضرب لك على ذلك مثلاً في قول الله تعالى: {إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَـٰئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّـهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٧٧﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].

    فما هو البيان الحقّ لقول الله تعالى: {وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّـهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ} صدق الله العظيم، فهل يقصد أنّه لن يخاطبهم بوحي التكليم؟ ولكنّك سوف تجد أنّ الله يخاطبهم بوحي التكليم وقال الله تعالى: {يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا ۚ قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنفُسِنَا ۖ وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ ﴿١٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].

    وما دمنا وجدنا أنّ الله يكلّمهم يوم القيامة تكليماً فالسؤال الذي يطرح نفسه هو: فما يقصد الله تعالى بقوله: {وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّـهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ} صدق الله العظيم؟ ومن ثمّ تعلمون أنّه توجد طريقة لوحي التكليم من الربّ إلى القلب فلن يكلّمهم الله بوحي التّفهيم إلى قلوبهم ليسألوه رحمته كما تلقّى آدم وحواء كلمات من ربّهم بوحي التّفهيم إلى قلوبهم؛ أن يقولوا: {قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].

    وتلك الكلمات تلقّاها آدم وحواء من الربّ إلى القلب وذلك حتى ينطقوا بها فيتوب عليهم، تصديقاً لقول الله: {فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

    وتلك هي طريقة وحي التكليم من الربّ مباشرة إلى القلب وهي تفهيم كما يتلقّى الإمام المهديّ وحي التّفهيم بسلطان العلم من محكم الكتاب ذكرى لأولي الألباب، ولكنّ طريقة وحي التّفهيم لهيَ من أخطر أنواع الوحي، وهل تدري لماذا؟ وذلك لأنّ وحي التّفهيم فيما يخص الدّين؛ إمّا أن يكون من الرحمن وإما أن يكون وسوسة في الصدر من الشيطان ما أنزل الله بها من سلطان، فإذا لم تجدوا ناصر محمد اليماني يأتيكم بسلطان العلم المُلجم من الكتاب فاحذروا اتّباعه فتلك وسوسة شيطان وليس وحيّاً من الرحمن إذا لم آتِكم بسلطان العلم الملجم من محكم القرآن العظيم، ولكن هيهات هيهات.. وأقسمُ بربّ الأرض والسماوات أنّي سوف أُهيمن عليكم بآيات الكتاب المحكمات البيّنات لعالمكم وجاهلكم حتى أجعلكم بين خيارين اثنين: إمّا أن تتّبعوا الحقّ من ربّكم في محكم القرآن العظيم وتكفروا بما يخالف لمحكمه من عند الشيطان الرجيم، أو يحكمُ الله بيني وبينكم بالحقِّ وهو خير الحاكمين، وما كان للحقّ أن يتّبع أهواءكم أيّها الشاهد الحكيم فاتّقِ الله واتّبعنِ أهدِك بالقرآن المجيد إلى صراط العزيز الحميد.

    ولا نزال نُذَّكر بالقرآن من يخافُ وعيد، ونحذَّر المعرضين عنه ببأسٍ من الله شديد، اللهم قد بلّغت اللهم فاشهد، فبلّغوا عن إمامكم يا معشر الأنصار ما استطعتم بلّغكم الله رحمته ونعيم رضوان نفسه، إنّ ربّي غفورٌ رحيمٌ.

    وسلامٌ على المرسَلين، والحمد لله ربّ العالمين ..
    أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني .
    _________________
    اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..


  2. افتراضي ای کسی که خود را شاهد حکیم می‌نامی؛ چرا راه تحقق رضوان خدا و فرح و سرور در نفسش را سد کرده و آن وقت خود را هدایت شده هم به حساب می‌آوری؟

    - 2 -
    الإمام المهدي ناصر محمد اليماني
    22- 11 - 1431 هـ
    29 - 10 - 2010 مـ
    ۷- آبان - ۱۳۸۹ ه.ش.
    01:50 صباحاً

    [ لمتابعة رابط المشاركة الأصليّة للبيان ]
    https://mahdialumma.net/showthread.php?p=9373
    ـــــــــــــــــــــــ

    ای کسی که خود را شاهد حکیم می‌نامی؛ چرا راه تحقق رضوان خدا و فرح و سرور در نفسش را سد کرده و آن وقت خود را هدایت شده هم به حساب می‌آوری؟


    ای کسی که خود را شاهد الحکیم نامیده‌ای اما مردم را از راه راست باز می‌داری؛ من امام مهدی به تو وعده می‌دهم که به اذن خداوند پاسخ این بیانت را نکته به نکته خواهم داد؛ اما با این شرط واقعی و دور از دروغ که جواب ما از آیات محکم کتاب خداوند باشد و شرط ما برای تو این است که اگراز صادقان هستیِ حجت مرا با حجتی که درست‌تر باشد جواب دهی. در ادامه بخشی از بیان تو را با رنگ قرمزمی‌آوریم:‌
    اقتباس المشاركة :
    معاذ الله که خداوند متحسر شود یا حزین گردد و یا گریه کند و تأسف بخورد.
    انتهى الاقتباس
    پایان نقل قول.

    تو منکر این هستی که خداوند برای بندگانش تأسف بخورد؛ جوابت را مستیقم از آیات محکم کتاب خداوند تعالی می‌آوریم:‌
    {فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم [الزخرف]
    به همین ترتیب می‌بینیم تحسر خداوند نسبت به بندگانش را انکار می‌کنی؛ پس با فرموده خداوند تعالی به تو پاسخ می‌دهیم:
    {يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس]
    و اما در مورد گریه کردن؛ سبحان الله ما چنین فتوایی نداده‌ایم پس از خدا بترس! همانا فتوای ما از حزن و یا فرح و سرور خداوند تعالی است؛ اما از فتوای تو چنینی برمی‌آید که خداوند به خاطر بندگانی که به خود ظلم کرده‌اند حزین نیست؛ از طرفی می‌بینی که خداوند از توبه بنده‌اش بسیار مسرور می‌شود. سرور خداوند از توبه بنده‌اش درست برابر حزن او برای بنده قبل از توبه می باشد و محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم:
    [الله أشد فرحاً بتوبة عبده حين يتوب إليه من أحدكم كان على راحلته بأرض فلاة فانفلتت منه وعليها طعامه وشرابه فأيس منها فأتى شجرة فاضطجع في ظلها قد أيس من راحلته فبينما هو كذلك إذا هو بها قائمة عنده فأخذ بخطامها ثمّ قال من شدة الفرح اللهم أنت عبدي وأنا ربّك أخطأ من شدة الفرح]. رواه مسلم.

    [[همانا شادی خداوند از توبۀ بنده اش -هنگامي که به درگاه او توبه مي کند- بیش از شادی يکي از شماست که در بيابان بر شترش سوار بوده، ناگهان شترش از نزدش می‌گریزد، در حالي‌که طعام و آبش بر بالاي شتر باشد و چون از رسيدن به شترش مأيوس و نا اميد شده آمده و در سايۀ درختي غلطيده است که ناگهان متوجه مي شود که شترش در کنارش ايستاده است، و او زمامش را بدست مي گيرد و از نهايت شادماني ميگويد: خدايا تو بنده ی مني و من خداي تو ام! و از نهايت شادمانياشتباه صحبت می‌کند]]
    ای مرد امام مهدی و انصارش می‌خواهند با به تحقق رساندن هدایت تمام امت‌ها و تبدیل مردم به امتی واحد در راه راست؛ سرور و فرح به نفس پروردگارشان واردشود؛ آیا محقق شدن این هدف باعث از بین رفتن حزن و غضب خداوند نسبت به بندگانی که در حق خود ظلم کرده‌اند نمی‌شود و با راضی شدن او، ما باعث وارد شدن فرح و سرورو به نفس خداوند ارحم الراحمین نخواهیم بود؟ پس چرا راه تحقق رضوان خدا و فرح وسرور در نفس او را منحرف کرده و خود را از هدایت‌شدگان می‌دانی؟ این چیزی بسیار عجیب است!
    درهرصورت ما منتظر جواب تو به این دو آیه محکم (أسف الله - والتحسر على عباده الذين ظلموا أنفسهم) هستیم و همین طور پاسخ به این حدیث نبوی حق که از حزن خداوند و سرور شدید او از توبه بنده‌اش سخن می‌گوید...اگراز صادقان هستی...

    اقتباس المشاركة 9374 من موضوع الردّ على شاهد حكيم / {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم..


    - 2 -
    الإمام المهدي ناصر محمد اليماني
    22- 11 - 1431 هـ
    29 - 10 - 2010 مـ
    01:50 صباحاً

    [ لمتابعة رابط المشاركة الأصليّة للبيان ]
    https://mahdialumma.net/showthread.php?p=9373
    ـــــــــــــــــــــــ



    يا من يسمي نفسه شاهد حكيم لِمَ تصدّ عن تحقيق رضوان الله والفرح والسرور في نفسه ومن ثمّ تحسب إنّك من المهتدين؟

    ويا من يسمّي نفسه الشاهد الحكيم ويصدّ عن الصراط المستقيم، إنّي الإمام المهديّ أعِدُك بإذن الله أن أردّ على بيانك هذا نقطةً نقطةً شرطٌ علينا غير مكذوبٍ أن يكون الرد من محكم كتاب الله، ولكن لنا شرطٌ عليك أن تدحض حجّتي عليك بحجّة هي أصدق قيلاً إن كنت من الصادقين، وسوف نقتبس من بيانك ما يلي باللون الأحمر:
    اقتباس المشاركة :
    ( ومعاذ الله أن يتحسر أو يحزن أو يبكي أو يتأسف )
    انتهى الاقتباس
    انتهى الاقتباس.

    فأنت تنكر أنّ الله يتأسّف على عباده، ومن ثمّ نردّ عليك مباشرةً من محكم كتاب الله تعالى: {فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].

    وكذلك نجدك إنّك تُنكر أنّ الله يتحسّر على عباده، ومن ثمّ نردّ عليك بقول الله تعالى: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].

    وأما البكاء فسبحان الله العظيم فلم نفتِ بذلك فاتّقِ الله! وإنّما نفتي عن حزن الله وفرحه تعالى؛ بل فتواك تفيد أنّ الله لا يحزن على عباده الذين ظلموا أنفسهم ولكنّك تجد أنّ فرحة الله بتوبة عبده فرحةً كبرى على قدر حزنه على عبده من قبل توبته، وقال محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم:
    [الله أشد فرحاً بتوبة عبده حين يتوب إليه من أحدكم كان على راحلته بأرض فلاة فانفلتت منه وعليها طعامه وشرابه فأيس منها فأتى شجرة فاضطجع في ظلها قد أيس من راحلته فبينما هو كذلك إذا هو بها قائمة عنده فأخذ بخطامها ثمّ قال من شدة الفرح اللهم أنت عبدي وأنا ربّك أخطأ من شدة الفرح] رواه مسلم.

    ويا رجل، إنّ الإمام المهديّ وأنصاره يريدون أن يدخلوا الفرحة والسرور إلى نفس ربّهم بالسعي لتحقيق هداية الأمّة بأسرها حتى يكون النّاس أمّةً واحدةً على صراطٍ مستقيمٍ، أليس تحقيق ذلك سيذهب الحزن من نفس الله وغضبه على عباده الذين ظلموا أنفسهم فيرضى ثمّ نكون سبباً في إدخال الفرحة والسرور إلى نفس الله أرحم الراحمين؟ فلِمَ تصدّ عن تحقيق رضوان الله والفرح والسرور في نفسه ومن ثمّ تحسب إنّك من المهتدين؟ إنّ هذا لشيء عجاب!

    وعلى كل حال ننتظر ردّك على الآيتين المحكمتين عن (أسف الله - والتحسّر على عباده الذين ظلموا أنفسهم)، وكذلك الحديث النّبويّ الحقّ الذي يفيد عن حزن الله وفرحته الكبرى بتوبة عبده، فما تعليقك على ذلك إن كنت من الصادقين؟

    وسلامٌ على المرسَلين، والحمد لله ربّ العالمين ..
    خليفة الله وعبده الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني .
    __________________
    اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..


  3. افتراضي پاسخ محکم امام به شاهد الحکیم که مردم را از راه راست بازمی‌دارد..

    - 3 -
    الإمام المهدي ناصر محمد اليماني
    24 - 11 - 1431 هـ
    31 - 10 - 2010 مـ
    ۹- آبان - ۱۳۸۹ ه.ش.
    04:57 صباحاً

    [ لمتابعة رابط المشاركة الأصليّة للبيان ]
    https://mahdialumma.net/showthread.php?p=9428
    ــــــــــــــــــــــ


    پاسخ محکم امام به شاهد الحکیم که مردم را از راه راست بازمی‌دارد.....

    بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
    ای کسی که نام خود را شاهد الحکیم گذاشته و مردم را از راه راست باز می‌داری؛ ای کسی که کلام خداوند را از موضع خود تحریف کرده و فکر می‌کنی با علم و هدایت و کتاب منیر سخن می‌گویی؛ حکمتت،‌حکمت بسیار بدی است و خردمندان خواهند دید تو از کسانی هستی که خداوند تعالی در موردشان در آیات محکم کتابش فرموده است:
    {وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّـهِ بِغَيْرِ‌ عِلْمٍ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَّرِ‌يدٍ ﴿٣﴾ كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَإنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ‌ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [الحج].
    علت خشم من نسبت به تو این است که بدون آن که پروردگارعالمیان دانشی به تو عطا کرده باشد در آیات محکم کتاب با من مجادله می‌کنی- و خشم خداوند بر تو شدیدتر از خشم بنده‌ی اوست-. خداوند تعالی می‌فرماید:
    {الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّـهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ ۖ كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّـهِ وَعِندَ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ ﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [غافر]
    آیا می‌دانی معنی این فرموده خداوند تعالی چیست:
    {الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ}؟ یعنی درمورد آیاتی ازکتاب مجادله می‌کنند که ازآیات محکم و بینه بوده و تنها فاسقانی مانند تو از آنها رومی‌گردانند. خداوند تعالی می‌فرماید:
    {وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ ﴿٩٩﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
    چگونه است که من از آیات محکم قرآن؛ برهان آشکار و محکم و بینه واستوار برایت می‌اورم وتو آن را پیچانده و از پیش خودت تأویل دیگری برای ان می‌اوری که بر طبق خواست و میل خودت است و برهان قاطعی از نزد پروردگار برای آن نیامده است؟ای مرد از خدا بترس؛ تو با ازار و اذیت خلیفه خداوند؛ خدا را اذیت می‌کنی؛ پس چه کسی تورا ازعذاب خداوند نجات خواهد داد؟
    شاید این مرد که می‌خواهد با باطل؛ حق را بکوبد بخواهد بگوید:" صبرکن صبرکن ناصر محمد میانی؛ آیا فتوا می‌دهی که خداوند اذیت می‌شود؛ تو به خدا افترا می‌زنی" و داد و بیداد و فریاد کند که او جباری است که به ناحق افترا می‌زند.امام مهدی منتظر ناصر محمد یمانی در پاسخ او می‌گوید؛ بله خداوند به دلیل اذیت وآزار مجرمان، در نفس خود اذیت می‌شود چون اینان دوستان و رسولان و اولیای خداوند را اذیت می‌کنند و خداوند تعالی می‌فرماید:
    {إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّـهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب]
    و آنها امثال شاهد الحکیم هستند که راه راست را منحرف می‌کنند ومی‌پندارند این امام ناصر محمد یمانی است که مردم را از راه راست بازمی‌دارد؛ مثال شاهد الحکیم مانند مردی است که به ناحق و با ظلم و عداوت کسی را می‌کشد و جسد مقتول را شبانه جلوی در منزل یکی از صالحان انداخته و صبح که شد با بلندترین صدایی که می‌تواند در بیاورد فریاد می‌کشد آی مردم آی مردم بیایید بیایید که مرده‌ای در برابر خانه فلانی افتاده است پس باید بی شک تردید او قاتل باشد؛ حد خدا را برای او جاری کنید که مجرم و از کسانی است که نفسی را به قتل رسانده که خداوند حرام کرده است پس برشماست که چنین کنید و مثل امام مهدی مانند مرد صالحی است که مجرم جسد مرد مقتول را جلوی خانه او انداخته است. این جناب شاهد هم همین‌طور است و می‌خواهد راه راست را منحرف و کج نشان دهد و سپس ناصر محمد یمانی را متهم می‌کند که راه راست را منحرف می‌کند!
    لعنت خداوند بر کسانی باد که می‌خواهند راه راست را کژنمایند؛ لعنت بزرگ خدا بر آنان باد . تنها شیاطین رانده شده‌ای چون " شاهد الباطل" هستند که بعد از تدبر و اندیشه تلاش می‌کنند مردم را از راه راست بازداشته و در آیات بینه کتاب مجادله کرده و کلام خداوند را از موضع آن تحربف نمایند و او به خود ظلم کرده است، ظلمی بسیار بزرگ.....
    و اما اینکه نام اعظم خداوند را انکار می‌کنی؛ دلیلی جز این ندارد که در تمام حیاتت رضوان نفس خدا را نشناخته‌ای و خداوند شاهد و وکیل سخن من است؛ ولی کسانی که از حقیقت رضوان خداوند آگاه شده‌اند؛ آن را نعیمی بسیار بزرگ‌تراز نعیم جنت یافته‌اند و می‌بینی که به این امر یقین دارند و به خداوند قسم: حقیقت اسم اعظم الهی باعث شده که یقین داشته باشند امام ناصر محمد یمانی واقعاً مهدی منتظر حق پروردگار عالمیان است؛ ولی تو از کسانی هستی که از حق بیزارند و به خودت هم احترام نمی‌گذاری که صبر کنی نکته به نکته جوابت را بدهیم؛ آیا فکر می‌کنی تو تنها کسی هستی که با مهدی منتظر گفتگو می‌کنی؟ آیا تصور می‌کنی خداوند مقرر فرموده که مهدی منتظر تنها با توگفتگو کند نه دیگران؟ حتی اگر تمام مردم را رها کرده و تنها با تو گفتگو کنم، باز هم تو ابداً به سوی حق هدایت نخواهی شد و بیان حق قرآن عظیم تنها بر پلیدی تو می‌افزاید. تو از ایات محکم کتاب که برای عالم و جاهل روشن و واضح است ایراد می‌گیری و تأسف خداوند بر بندگانش را که در این فرموده خداوند تعالی آمده است؛ انکار می‌کنی:
    {فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].
    سپس جناب شاهد آیه محکم کتاب خدا را گرفته و از پیش خود آن را تاویل کرده و چنین می‌گوید:
    اقتباس المشاركة :
    و اما فرموده خداوند تعالی:
    ( فَلَمَّا آسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ ) صدق الله العظيم
    گران‌قدر حال دانستیم توان علمی و قدرت فهم تو چقدر است...خیر جناب؛ مقصود آیه این نیست که خداوند به خاطر کافر شدن آنها نسبت به انبیا الهی و تکذیب کردن و مسخره کردن‌شان بر آنان تأسف می‌خورد؛ بلکه این آنها هستند که تأسف می‌خورند یعنی از او طلب بخشش می‌کنند و وقتی درخواست بخشش کردند که خداوند آنها را به خاطر کفر و طغیان و تکذیب رسولان خداوند غرق نمود و وقتی دریافتند مرگ فرا رسیده از خداوند خواستند آنان را مورد مغفرت قرار دهد وآنان به او ایمان خواهند آورد و متأسف هستند و به او می‌گویند خدایا متأسفم پروردگارا مرا ببخش و رحم کن و وقتی متأسف شدند خدا از آنان انتقام گرفت. تصدیق فرموده خداوند تعالی بر زبان فرعون:
    {وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْياً وَعَدْواً حَتَّى إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لا إِلِـهَ إِلاَّ الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَاْ مِنَ الْمُسْلِمِينَ 90 آلآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ 91 فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً وَإِنَّ كَثِيراً مِّنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ (92)}

    انتهى الاقتباس

    حسبی الله و نعم الوکیل... کلام خداوند را از موضع مورد نظر آن تحریف نکن؛ ما منکر این نیستیم که بندگان به دلیل کوتاهی‌هایی که در نزد پروردگار کرده‌اند متحسر می‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَ‌بِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُ‌ونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم من ربّكم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُ‌ونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَ‌تَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّ‌طتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِ‌ينَ ﴿٥٦﴾أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَ‌ى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّ‌ةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْ‌تَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِ‌ينَ ﴿٥٩﴾ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَ‌ى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّـهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِ‌ينَ ﴿٦٠﴾ وَيُنَجِّي اللَّـهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٦١﴾}صدق الله العظيم [الزمر].
    آیا کسی که چنین می‌گوید متحسر نیست: {يَا حَسْرَ‌تَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّ‌طتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِ‌ينَ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم؟
    و اما تحسر خداوند بر بندگانش به علت صفت رحمت اوست ولی خداوند به آنان ظلم نکرده و خود مردم به خود ظلم کرده‌اند. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:

    {وَاضْرِ‌بْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْ‌يَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْ‌سَلُونَ ﴿١٣﴾ إِذْ أَرْ‌سَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْ‌سَلُونَ ﴿١٤﴾ قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ‌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّ‌حْمـٰنُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ ﴿١٥﴾ قَالُوا رَ‌بُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْ‌سَلُونَ ﴿١٦﴾ وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿١٧﴾ قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْ‌نَا بِكُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْ‌جُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٨﴾ قَالُوا طَائِرُ‌كُم مَّعَكُمْ ۚ أَئِن ذُكِّرْ‌تُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِ‌فُونَ ﴿١٩﴾ وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَ‌جُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْ‌سَلِينَ ﴿٢٠﴾ اتَّبِعُوا مَن لَّا يَسْأَلُكُمْ أَجْرً‌ا وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٢١﴾ وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَ‌نِي وَإِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٢٢﴾ أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِ‌دْنِ الرَّ‌حْمـٰنُ بِضُرٍّ‌ لَّا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنقِذُونِ ﴿٢٣﴾ إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٢٤﴾ إِنِّي آمَنتُ بِرَ‌بِّكُمْ فَاسْمَعُونِ ﴿٢٥﴾ قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ بِمَا غَفَرَ‌ لِي رَ‌بِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَ‌مِينَ ﴿٢٧﴾ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ ﴿٢٨﴾ إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾}صدق الله العظيم [يس].
    ای مرد؛ به خدا قسم اگر بدانی این آیاتی که درشت نوشته شده‌اند چقدرقلب انصار امام مهدی را روشن و نورانی کرده است؛ درباره آن مجادله نمی‌کردی.این ازآیات محکمی است که برای عالم و جاهل شما روشن و آشکار است و همانا که " شاهد الحکیم" با تحریف کلام خداوند از موضع مورد نظر؛ قصد دارد مردم را از راه راست باز دارد؛ پس سؤال دیگری از تو می‌کنیم که آیا خداوند در نفسش اذیت می‌شود یا خیر. خداوند تعالی می‌فرماید:{إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّـهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب]؟ یا معتقدی سزاوار خدا نیست که اذیت شود؟ خدا تو را بکشد که می‌خواهی مردم را از شناختن پروردگارشان باز داری؛ این تویی که می‌خواهی مردم را از راه راست دورکنی و آن را کژ می‌خواهی تا مردم آن گونه که باید خدا را نشناسند و هم چنان گفتگو بین ما ادامه دارد ولو اینکه تو از آنانی باشی که هدایت نمی‌شوند و اگر راه حق را ببینند آن را در پیش نمی‌گیرند...ولی باشد که گفتگوی ما باعث شود گروه دیگری که به دنبال حق هستند بعد از آنکه برای‌شان روشن شد که برهان علمی از آیات محکم قرآن عظیم پشتوانه امام ناصر محمد یمانی است،به خواست خداوند هدایت شوند. اما "شاهد الحکیم" برهانی ندارد و آنچه را که بیان می‌کند با ظن و گمان و از پیش خود اوست و گمان جای حق را نمی‌گیرد.
    وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
    العدو اللدود لشياطين البشر المهديّ المنتظَر الإمام؛ ناصر محمد اليماني.

    اقتباس المشاركة 9438 من موضوع الردّ على شاهد حكيم / {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم..

    - 3 -
    الإمام المهدي ناصر محمد اليماني
    24 - 11 - 1431 هـ
    31 - 10 - 2010 مـ
    04:57 صباحاً

    [ لمتابعة رابط المشاركة الأصليّة للبيان ]
    https://mahdialumma.net/showthread.php?p=9428
    ــــــــــــــــــــــ



    ردّ الإمام الصارم على (الشاهد الحكيم) الذي يصدّ عن الصراط المستقيم ..

    بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسَلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
    يا من يُسمّي نفسه الشاهد الحكيم ويصدّ عن الصراط المستقيم لبئس الحكمة حكمتك يا من تُحرّف كلام الله عن مواضعه المقصودة وتزعم إنّك تجادل بعلمٍ وهدًى وكتابٍ منيرٍ، ولكنّ أولي الأبصار سيرون إنّك من الذين قال الله عنهم في محكم كتابه: {وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّـهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَّرِيدٍ ﴿٣﴾ كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [الحج].

    وسبب مقتي عليك - ومقت الله عليك أكبر من مقت عبده - لكونك تجادل في آيات الكتاب المحكمات بغير علمٍ أتاك من ربّ العالمين، وقال الله تعالى: {الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّـهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ ۖ كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّـهِ وَعِندَ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ ﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [غافر].

    فهل تعلم قول الله تعالى: {الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّـهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ}؟ أي يجادلون في آيات الكتاب المحكمات البيّنات التي لا يكفر بها إلا الفاسقون أمثالك، وقال الله تعالى: {وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ ﴿٩٩﴾} صدق الله العظيم [البقرة].

    فكيف وأنّني آتيك بالبرهان المبين من محكم القرآن برهاناً محكماً بيّناً قيّماً ومن ثمّ تجعله عِوجاً فتجعل له تأويلاً آخر من عند نفسك حسب هواك بغير سلطانٍ من ربّ العالمين؟ ويا رجل اتّقِ الله فإنّك تؤذي الله بأذاك لخليفته فمن ينجيك من عذاب الله؟

    ولربّما يودّ أن يقاطعني هذا الرجل الذي يقذف بالباطل ليُدحض به الحقّ فيقول: "مهلاً مهلاً يا ناصر محمد اليماني فها أنت تفتي أنّ الله يتأذّى؛ بل أنت مُفترٍ على الله"، ويزبد ويربد وهو المُفتري الجبار بغير الحقّ. ومن ثمّ يردُّ عليه الإمام المهديّ المنتظَر ناصر محمد اليماني وأقول؛ بل إنّ الله ليتأذى في نفسه بسبب أذى المجرمين كونهم يؤذون أحبابه ورسله وأولياءه، وقال الله تعالى: {إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّـهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب]، ومنهم أمثال (الشاهدُ الحكيم) الذي يصدّ عن الصراط المستقيم ومن ثمّ يزعم أنّ الإمام ناصر محمد اليماني هو مَن يصدّ عن الصراط المستقيم، ومثل هذا الشاهد الحكيم كمثل رجلٍ مجرمٍ قتل نفساً بغير الحقّ ظلماً وعدواناً، ومن ثمّ يلقي بمن قتله ليلاً على باب رجلٍ من الصالحين حتى إذا جاء الصباح ومن ثمّ يصرخ أيّها النّاس أيّها النّاس هلمّوا هلمّوا - وبأعلى صوته - فهذا رجلٌ مقتولٌ على باب فلانٍ فلا بدّ أنّه القاتل لا شك ولا ريب، فأقيموا عليه حدّ الله فإنّه لمن المجرمين ومن الذين يقتلون النّفس التي حرّم الله إلا بالحقِّ، فعليكم به! ومثل الإمام المهديّ كمثل الرجل الصالح الذي ألقى المجرم على باب بيته رجلاً مقتولاً، وكذلك هذا الشاهد الذي يصدّ عن الصراط المستقيم ويبغيها عوجاً، ومن ثمّ يتّهم ناصر محمد اليماني أنّه مَن يصدّ عن الصراط المستقيم! ألا لعنة الله على الذين يصدّون عن الصراط المستقيم لعناً كبيراً، وما يصدّ عن الصراط المستقيم ويجادل في آيات الكتاب البيّنات ويحرّف كلام الله عن مواضعه من بعد ما عقلوه إلا كل شيطانٍ رجيمٍ أمثال هذا الشاهد بالباطل، فقد ظلم نفسه ظلماً عظيماً.

    وأمّا سبب إنكارك حقيقة اسم الله الأعظم لأنّك ما قط عرفتَ رضوان ربّك أبداً في حياتك، والله على ما أقول شهيدٌ ووكيلٌ، ولكنَّ الذين علموا حقيقة رضوان الله وأنّهم وجدوه نعيماً أكبر من نعيم جنّته تجدهم من الموقنين؛ بل والله إنّ حقيقة اسم الله الأعظم لهي سبب يقينهم في أنّ الإمام ناصر محمد هو حقّاً المهديّ المنتظَر الحقّ من ربّ العالمين، ولكنّك للحقٌّ لمن الكارهين، ولم تحترم نفسك فتصبر حتى نُجيب عليك نقطة نقطة، أم تزعم إنّك الوحيد الذي يحاور المهديّ المنتظَر؟ أم تظنّ أنّ الله جعل الإمام المهديّ حصريّاً لك في الحوار من دون الآخرين؟ وحتى ولو تركنا النّاس جميعاً وحاورناك وحدك لما اهتديت أبداً إلى الحقّ وما زادك البيان الحقّ للقرآن العظيم إلا رجساً إلى رجسك، فكيف وأنت تطعن في آيات الكتاب المحكمات البيّنات للعالِم والجاهل فتنكر تأسف الله على عباده في قول الله تعالى: {فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].

    ومن ثمّ يُحرّف هذا الشاهد آية محكمة في كتاب الله فيأتي لها بتأويلٍ من عند نفسه ويقول ما يلي:
    اقتباس المشاركة :
    أما قول الله تعالى :
    ( فَلَمَّا آسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ ) صدق الله العظيم
    وهنا قد علمنا مدى قدرة علمك يا غالي وقدرة فهمك كلا يا غالي بل هاذه الأية لس الله هو الذي تأسف عليهم بكفرهم لأنبياء الله وتكذيبهم بالله والسخرية عليه بل هم الذين أسفوه يعني طلبوا منه السماح فحين طلبوا السماح أغرقهم بكفرهم وطغيانهم وتكذيبهم لرسل الله فلما علموا أنهم مدركون الموت طلب من الله أن يغفر له وأنه سوف يؤمن به وأسفه وقال له ،أسف يا رب أغفر لي وأرحمني فلما أسفوه إنتقم منهم تصديقا لقوله تعالى على لسان فرعون :

    (89)وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْياً وَعَدْواً حَتَّى إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لا إِلِـهَ إِلاَّ الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَاْ مِنَ الْمُسْلِمِينَ 90 آلآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ 91 فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً وَإِنَّ كَثِيراً مِّنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ (92)
    انتهى الاقتباس
    وحسبي الله ونعم الوكيل، فلا تحرّف كلام الله عن مواضعه المقصودة! ونحن لا نُنكر حسرة العباد على ما فرّطوا في جنب ربّهم، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾ أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٥٩﴾ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّـهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٦٠﴾ وَيُنَجِّي اللَّـهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٦١﴾} صدق الله العظيم [الزمر].

    أليس المُتحسّر هو الذي قال: {يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم؟ وأما تحسّر الله على عباده فهو بسبب صفة رحمته ولكنّ الله لم يظلمهم شيئاً ولكنّ النّاس أنفسهم يظلمون، ولذلك قال الله تعالى: {وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿١٣﴾ إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ ﴿١٤﴾ قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمَـٰنُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ ﴿١٥﴾ قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿١٦﴾ وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿١٧﴾ قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٨﴾ قَالُوا طَائِرُكُم مَّعَكُمْ ۚ أَئِن ذُكِّرْتُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ ﴿١٩﴾ وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ ﴿٢٠﴾ اتَّبِعُوا مَن لَّا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٢١﴾ وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٢٢﴾ أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَـٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنقِذُونِ ﴿٢٣﴾ إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٢٤﴾ إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ ﴿٢٥﴾ قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ ﴿٢٧﴾ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ ﴿٢٨﴾ إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].

    ويا رجل، ألا والله لو تعلم كم تبعث هذه الآية المُكبّرة النّورَ في قلوب أنصار المهديّ المنتظَر لَما جادلت فيها، وهي من آيات الكتاب المحكمات البيّنات لعالمكم وجاهلكم، وإنّما الشاهد الحكيم يُحرّف كلام الله عن مواضعه المقصودة حتى يصدّ عن الصراط المُستقيم، وها نحن نُلقي إليه سؤالاً آخر فهل الله يتأذى في نفسه، وقال الله تعالى: {إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّـهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب]؟ أم إنّك تعتقد أنّه لا ينبغي لهُ أن يتأذّى؟ قاتَلَكَ اللهُ يا من تصدّ النّاس عن معرفة ربّهم؛ بل أنت من يصدّ عن الصراط المستقيم وتبغيها عوجاً حتى لا يقدّر النّاس ربّهم حقّ قدره.
    فلا يزال الحوار مستمراً بيننا ولو أنّك من الذين لا يهتدون كونك من الذين إن يروا سبيل الحقّ لا يتّخذونه سبيلاً، ولكن عسى أن يهدي الله بحوارنا قوماً آخرين من الباحثين عن الحقّ حين يتبيّن لهم أنّ بيان الإمام ناصر محمد اليماني مُدعمٌ بسلطان العلم من محكم القرآن العظيم، وأما الشاهد الحكيم فلا يجدون له سلطاناً إلا من عند نفسه حسب ظنّه، والظنّ لا يغني من الحقّ شيئاً.

    وسلامٌ على المرسَلين، والحمد لله ربّ العالمين ..
    العدو اللدود لشياطين البشر المهديّ المنتظَر الإمام؛ ناصر محمد اليماني .
    _________________
    اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..


المواضيع المتشابهه
  1. مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 31-08-2016, 06:55 PM
  2. مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 30-04-2016, 01:58 PM
  3. مشاركات: 3
    آخر مشاركة: 28-09-2012, 11:44 PM
  4. مشاركات: 2
    آخر مشاركة: 31-10-2010, 05:57 AM
ضوابط المشاركة
  • لا تستطيع إضافة مواضيع جديدة
  • لا تستطيع الرد على المواضيع
  • لا تستطيع إرفاق ملفات
  • لا تستطيع تعديل مشاركاتك
  •