ئیمام ناصر محمد یەمانی
26 - 12 - 1431 کۆچی
03 - 12 - 2010 زایینی
09:58 ئێوارە
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://mahdialumma.net/showthread.php?t=2608
ـــــــــــــــــــ
بەیانی مەھدی چاوەڕوانکراو دەربارەی قەزاو قەدەر لە مەحکەمی زیکر..
بەناوی الله ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر
{إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}، دروودو سڵاو لەسەر سەرجەم نێردراوو پێغەمبەرەکان و کەس و کارە چاک و پاکەکانیان لە یەکەمیانەوە تا دواهەمینیان باپیرەم محمد نێردراوی اللە و سەرجەم موسڵمانە شوێنکەوتەکان بۆ حەق تا ئەو ڕۆژەی اللە لێپرسینەوە لەگەڵ بەندەکانیدا دەکات لەسەر ئایینەکەیان..
ئەمە بەیانی ئیمام مەھدیە بۆ قەدەریەکان ئەوانەی قسە دەکەن لەسەر اللە بێ ئەوەی بزانن بە گومان و دوودڵیەوە جا وادەزانن ھەڵسان بە ئەنجامدانی فاحیشەو کردەوە خراپەکان قەدەرە لە اللە وە، جا دەڵێت: اللە لەسەری قەدەرو دیاریکردبوو ھەڵبستێت بە ئەنجامدانی فاحیشەو کردەوە خراپەکە''. جا وەڵامەکە لە مەحکەمی کتێبدایە: اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی:
{وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّـهُ أَمَرَ‌نَا بِهَا قُلْ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾ قُلْ أَمَرَ رَ‌بِّي بِالْقِسْطِ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ ﴿٢٩﴾ فَرِ‌يقًا هَدَىٰ وَفَرِ‌يقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
وە اللە ی پایەبەرز فەرموویەتی:
{إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِيتَاء ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ} صدق الله العظيم [النحل:90].
لەوەیە یەکێک لە زانا قەدەریەکان بیەوێت بمپچڕێنێت جا بڵێت: ''لەسەرخۆ ئەی ناصر محمد یەمانی ئەی ئایا اللە ی پایەبەرز نەیفەرمووە:
{وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا} صدق الله العظيم [الكهف:49].
وە مەبەستیشی لەمە کردەوە خراپەکانە لە کتێبێکی ئاشکرای تایبەت بە پەروەردگاری جیھان".
لەپاش ئەمە ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی وەڵامی دەداتەوەو دەڵێم: ھەمیشە ھیچ قسەیەک ناکەم لەسەر اللە تەنھا حەق و ڕاست و دروست نەبێت جا ئێستا فەتواتان بۆ دەدەم دەربارەی قەزاو قەدەر: لەڕاستیدا قەدەر بریتی یە لە دیاریکردنی چەند حوکمێک لە پەروەردگارەوە لە کتێبدا بەھۆی زانستەکەی لەوەی دواتر بەندەکانی دەیکەن، جا اللە ی زانا بە غەیب و شاراوەکان بە کردەوەکانتان دەزانێت جا دەینوسێت ئەوەی دواتر دەیکەن، نەک زانینی بە تاوان و خراپەکە بریتی بێت لە قەزاو قەدەر، پاک و بێگەردی بۆ پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان! بەڵکو قەزاو قەدەر بریتی یە لەم حوکمانەی کە حوکمی پێ دراوە لەسەر خاوەن کردەوە خراپەکان، وە اللە ی زانا بە غەیب و شاراوەکان دەزانێت دواتر فڵانە بەندەی ئەم کردەوە خراپەو ئەم کردەوە خراپەش دەکات، پاشان ئەمەی نوسیووە لە زانستی غەیب و شاراوە لەلای خۆی لە کتێبی ئاشکرا (کتاب مبین) کتێبی اللە ی خاوەن پەنھان و نھێنی و غەیب و شاراوەکان، لەپاش ئەمە حوکمەکەی لەسەر بەندەکەی دیاری کردووە بەبێ ستەم؛ بەڵکو بەھۆی زانستەکەی لەوەی دواتر بەندەکەی دەیکات لەم خراپەیەی کە زانیویەتی پێش ئەوەی بەندەکەی دروست بکات، نەک اللە کردەوە خراپەکەی لەسەر دیاریکردبێت؛ بەڵکو اللە زانیویەتی بەوەی دواتر بەندەکانی دەیکەن لە خراپە پاشان کۆیکردۆتەوەو نوسیویەتی لە کتێبەکەی پاشان حوکمەکانی لەسەریان دیاریکردووە لە سزای نزم بەر لە سزای گەورە بەڵکو بگەڕێنەوە. بەڵام اللە ماوەیەکی کاتی داناوە لە نێوان زانستەکەی بە ڕوودانی خراپەکەو نێوان قەزاو قەدەرەکە، جا لەوێدا جیاکردنەوەو ماوەیەکی کاتی داناوە لەوەندەی اللە بیەوێت پێش ئەوەی توشی حوكمی قەزاو قەدەرەکە ببێت بە قەدەرو کاتێکی دیاریکراو، ئەمەش بەڵکو داوای لێخۆشبوون بکات و بگەڕێتەوە لەپێش ھاتنی قەدەری قەزایەکە بۆ حوکمەکەی بە بەڵاو موسیبەت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەیەبەرز:
{وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ} صدق الله العظيم [الأنفال:33].
لەبەرئەوەی بەندە ئەگەر بێتو کردەوەیەکی خراپ بکات پاشان داوای لێخۆشبوونی کردو گەڕایەوەو ملکەچ بوو بۆ لای پەروەردگار ئەوا اللە لە گوناھەکەی خۆشدەبێت و ھیدایەتی دڵەکەی دەدات جا ھەرگیز اللە توشی حوکمی قەزاو قەدەرەکەی ناکات بە بەڵاو موسیبەت لەسەری؛ بەڵکو دواتر اللە حوکمی بەڵاو موسیبەتە دیاریکراوەکەی لە کتێب لێ بەری دەکات و لێی دووردەخاتەوە جا توشی نابێت بەھۆی تۆبەو گەڕانەوەکەی لەدوای کردنی کارە خراپەکە جا دەیگۆڕێتەوە بە حوکمی باش و چاکەی لێبوردن و لێخۆشبوون لەسەر بەندەکەی بەھۆی ئەوەی ملکەچ بوو لەپێش ئەوەی قەدەرە کاتیەکە بێت بۆ قەزای حوکمەکەی لەسەر بەندەکەی بە بەڵاو موسیبەتێک لە نەفسیدا یان ھەر بەڵاو موسیبەتێکی ماددی کە لەسەری دیاریکرابوو جا ھەرگیز توشی نابێت، جا قەدەرە دیاریکراوەکەی لە کتێبی نوسراوی لای اللە بەسەردا تێپەڕ دەبێت جا ھیچ لە بەڵاو موسیبەتەکە نایەتەجێ ھۆکارەکەش لەبەرئەوەی اللە لێی بەری کردو لێی دوور خستەوە لە کتێب بەھۆی ئەوەی بەندەکەی لەدوای ئەوەی کارە خراپەکەی ئەنجامدا داوای لێخۆشبوونی کردو گەڕایەوەو ملکەچ بوو جا اللە ش تۆبەو گەڕانەوە وەردەگرێت لەو ھەڵەکارانەی گەڕاونەتەوەو ملکەچ بوون و وتیان:
{رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلانَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:286].
جا لەپاش ئەمە اللە لە ھەڵەکانیان خۆشدەبێت، وە اللە لەوەی کردوویانە لە خراپە خۆشدەبێت لەبەرئەوەی ئەوان داوای لێخۆشبوونیان کردو ملکەچ بوون بۆی و گەڕانەوە لەپێش ئەوەی قەزاو قەدەرەکەیان بەسەردابێت بە حوکمی بەڵاو موسیبەتێکی حەق بە بێ ستەم، جا ئەوکاتە قەزاو قەدەرەکە نایەت و اللە حوکمەکەی لێ بەری دەکات و لێی دوور دەخاتەوە تا توش نەبن پێی لەبەرئەوەی بە قەزاو قەدەرەکە ھەرگیز توشی بەڵاو موسیبەت نابن لە نەفسیاندا یان لە ماڵیان تەنھا ئەگەر قەدەری قەزایەکە بێت لەکاتێکدا ئەوان داوای لێخۆشبوونیان نەکردبێت لە پەروەردگاریان و نەگەڕابنەوە لای. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەیەبەرز:
{مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ} صدق الله العظيم [الحديد:22].
وە ئەم بەڵاو موسیبەتە مەبەستی پێی قەزاو قەدەرە لە کتێبدا، کە بریتی یە لە ئەحکامەکانی اللە بە بەڵاو موسیبەتەکان لەسەر بەندەکانی بە حەق بەبێ ستەم بە قەدەرێکی دیاریکراو لە دێڕە نوسراوەکانی کتێبەکەی لای اللە، بەڵام پاک و بێگەردی بۆ ئەو پەروەردگارەم کە لەبەر ڕەحمەت و میھرەبانیەکەی لێرەدا ماوەیەکی کاتی داناوە لە نێوان ئەو خراپەیەی بەندەکەی ھەڵدەستێت پێی وە لەنێوان حوکمەکە لەسەری بە بەڵاو موسیبەتێک، جا اللە ماوەیەکی کاتی داناوە لە کتێبدا بۆ قەزایەکە بە حوکمی بەڵاو موسیبەتێک لەسەری بۆ قەدەرێکی دیاریکراو، وە زۆربەی قەزاو قەدەرەکانیش بریتین لە حوکمەکان لەسەریان بە بەڵاو موسیبەت بەھۆی گوناھەکانیانەوە بەڵکو بگەڕێنەوە لەپێش ھاتنی بەڵاو موسیبەتی گەورە بە سزایەکی گەورەتر لەبەرئەوەی اللە ئەگەر یەکسەر بە گوناھەکانیان خەڵکی توشی سزا گەورەکە بکات ئەوا لەناودەچن یەکسەر لەدوای کۆتایی ھاتن بە کردەوە خراپەکان، لەبەرئەوەی اللە ئەگەر ھەموو بەندەیەک بگرێت و بیپێچێتەوە بەھۆی ئەوەی کردوویەتی یەکسەر لەکاتی گوناھەکەیدا کەواتە ھیچ بوونەوەرێک لەسەر زەوی نامێنێت لەبەرئەوەی ھیچ کەسێک نیە مەعسوم بێت لە ھەڵە ھەرگیز جگە لە اللە پاک و بێگەردی و پایەبەرزی و گەورەیی بۆی. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەیەبەرز:
{وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْراً وَإِنْ تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدَى فَلَنْ يَهْتَدُوا إِذاً أَبَداً (57) وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ يُؤَاخِذُهُمْ بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ بَلْ لَهُمْ مَوْعِدٌ لَنْ يَجِدُوا مِنْ دُونِهِ مَوْئِلاً (58)} صدق الله العظيم [الكهف].
بەڵام اللە ماوەیەک دەداتە بەندەکانی وە بۆ ئەوەی بیەوێت لێیان کۆمەڵێک بەڵاو موسیبەت دیاری دەکات لە ماڵەکانیان یان نەخۆشی لە نەفسی خۆیان بەڵکو بگەڕێنەوە بۆ لای پەروەردگارەکەیان جا تۆبە بکەن بۆ لای لەپێش ئەوەی قەدەری قەزاکە بێت بە حوکم لەسەریان بە لەناوچوون و لەناوبردن نموونە لەسەر ئەمە: اللە دەزانێت فڵان بەندەی دواتر ئەم کارە خراپەو ئەم کارە خراپە دەکات لەم ڕۆژەداو لەو ڕۆژەدا لە فڵانە کاتژمێر، پاشان اللە ئەمە دەنوسێت لە زانستی شاراوەی خۆی لە کردەوەی ئەم بەندەیە، لە پاشان حوکمەکەی لەسەر دەنوسێت بە قەزاو قەدەرەکەی بە بەڵاو موسیبەتێک، بەڵام قەدەری حوکمەکەی یەکسەر لەکاتی ھەڵسان بە ئەنجامدانی کردەوە خراپەکە دانانێت بەڵکو ھێشتا دەیەوێت ماوەیەک بە بەندەکەی بدات جا حوکمەکە دەکات بە بەڵاو موسیبەتێک بە قەدەرێک لەدوای ئەمە بەوەی اللە بیەوێت، ئەمەش ماوەیەکی کاتیە لەلایەن پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیھانەوە بەڵکو بەندەکەی داوای لێخۆشبوون بکات و بگەڕێتەوەو ملکەچ بێت لەپێش ئەوەی قەدەری قەزایەکەی بەسەردا بێت بە حوکمی بەڵاو موسیبەتەکە، بەڵام ئەوانەی نازانن زانستی اللە یان تێکەڵ کردووە لەنێوان کردەوەی بەندەکان و نێوان قەزاو قەدەر جا با لە اللە بترسن و قسە نەکەن لەسەر اللە ئەگەر نازانن لەبەر ئەوەی اللە ھیچی لەلا نایەت تەنھا خێرو چاکە نەبێت، ھەرچی بەڵاو موسیبەتە ئەوا بەھۆی ئەوەیە کە خۆیان دەستپێشخەریان کردووە لە کردەوەی خراپ. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەیەبەرز:
{ذَلِكَ بِمَا قَدّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاّمٍ لّلْعَبِيدِ} صدق الله العظيم [آل عمران:182].
{مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ} صدق الله العظيم [النساء:79].
لەوەیە یەکێک لەوانەی وتەی اللە لەلایەن خۆیانەوە لێکدەدەنەوە بیەوێت بمپچڕێنێت جا بڵێت: ''لەسەرخۆ ئەی ناصر محمد یەمانی، بەڵکو اللە کردەوە خراپەکان لە کتێبەکەی( لای خۆی) لەکاتی ڕووداوەکەدا دەنووسێت. وەکو اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت:
{لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ} صدق الله العظيم [آل عمران:181]".
پاشان وادەزنێت بەڕاستی بەڵگەی بەسەر ئیمام ناصر محمد یەمانیدا هێناوەتەوە بە ئایەتێکی مەحکەمی ڕوون و ئاشکرا، لەپاشان دەڵێت: ''چۆن نابێتە ئایەتێکی مەحکەم و فەتوایەکی سەلمێنراوو بە بەڵگە کە فەتوا دەدات بەوەی اللە قسەو کردەوەی خراپی بەندەکانی نانوسێت تەنھا لەدوای ئەوەی کردەوەکە ئەنجام دەدەن یان قسە خراپەکە دەکەن؟ بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەیەبەرز:
{لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ} صدق الله العظيم".
جا لەپاش ئەمە ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی وەڵامی دەداتەوەو دەڵێم: پاک و بێگەردی بۆ اللە ی گەورە زانای غەیب و نھێنی و شاراوەکان ئەمە مەبەستی لە نوسینی خراپەکە نیە لە کتێبی ئاشکرا (کتاب مبین)؛ بەڵکو مەبەستی لە کتێبی فریشتە عەتیدە جا ئەو ھیچ شتێک نانوسێت تەنھا لەدوای ڕوودانی کردەوە خراپەکە نەبێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەیەبەرز:
{ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيد} صدق الله العظيم [ق:18].
لەبەرئەوەی ڕەقیب نوسەری چاکەکانەو عەتید نوسەری خراپەکانە کە نازانن دواتر ئەوان چی دەکەن بەڵکو ئەوە دەزانن کە دەیکەن لەکاتی کردەوەکە پاشانیش دەینوسن. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەیەبەرز:
{كَلا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12)}صدق الله العظيم [الانفطار].
جا لەپاش ئەمە ھەڵدەستن بە نوسینی خراپەکە لە دوای ئەنجامدانی کردەوەکە، یان نوسینی قسەکە لەدوای قسەکە. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەیەبەرز:
{لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ} صدق الله العظيم.
{ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيد} صدق الله العظيم.
{وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ(12)} صدق الله العظيم.
وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان..
براتان؛ ئیمام مەھدی ناصر محمد یەمانی.
ـــــــــــــــــــ
- 1 -
الإمام ناصر محمد اليماني
26 - 12 - 1431 هـ
03 - 12 - 2010 مـ
09:58 مساءً
[ لمتابعة رابط المشاركـــة الأصليّة للبيــــان ]
https://mahdialumma.net/showthread.php?p=10212
ـــــــــــــــــــ
بيان المهديّ المنتظَر عن القضاء والقدر من محكم الذِّكر..
بسم الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ {إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمُرسلين وآلهم الطيبين الطاهرين من أولهم إلى خاتمهم جدي محمد رسول الله وكافة المُسلمين التابعين للحقّ إلى يوم الدين..
وهذا بيان الإمام المهديّ إلى القدريّين الذين يقولون على الله ما لا يعلمون فيزعمون أنّ ارتكاب الفاحشة وأعمال السوء قدرٌ من الله، فيقول: "قدّر الله عليه أن يرتكب فاحشة". والجواب من محكم الكتاب: قال الله تعالى: {وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّـهُ أَمَرَ‌نَا بِهَا قُلْ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾ قُلْ أَمَرَ رَ‌بِّي بِالْقِسْطِ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ ﴿٢٩﴾ فَرِ‌يقًا هَدَىٰ وَفَرِ‌يقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
وقال الله تعالى: {إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِيتَاء ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ} صدق الله العظيم [النحل:90].
ولربّما يودّ أن يقاطعني أحد عُلماء القدريين فيقول: "مهلاً يا ناصر محمد اليماني ألم يقل الله تعالى: {وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا} صدق الله العظيم [الكهف:49]، ويقصد بذلك أعمال السوء في الكتاب المبين الخاص بربّ العالمين".
ومن ثمّ يردّ عليه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: حَقِيقٌ عَلَى أَنْ لاَ أَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلاَ الْحَقَّ، ولسوف أفتيكم عن القضاء والقدر، ألا وإنّ القدر هو تقدير أحكامٍ من الربّ في الكتاب بسبب علمه بما سوف يعمله عبيده، ويعلم علام الغيوب أعمالكم فكتب ما سوف تفعلون، وليس أنّ عِلْمَه السوء هو القضاء والقدر، سبحان ربّ العالمين! بل القضاء والقدر هي الأحكام التي حكم بها على أصحاب فعل السوء، ويعلم علّام الغيوب أنّ عبده فلان سوف يفعل من السوء كذا وكذا، ثم كتب ذلك في علم الغيب عنده في الكتاب المبين كتاب علام الغيوب، ثم قدّر حكمه على عبده من غير ظلمٍ؛ بل بسبب علمه ما سوف يفعله عبدُه من السوء الذي علِمَه من قبل أن يخلق عبدَه، وليس أنّ الله قدّر عليه عمل السوء؛ بل عَلِمَ الله ما سوف يعْمَلُهُ عبادُه من السوء ثم دوّنه في كتابه ثم قدّر الأحكام عليهم من العذاب الأدنى دون العذاب الأكبر لعلهم يرجعون. ولكنّ الله جعل فارقاً زمنياً بين علمه بحدث السوء وبين القضاء والقدر، فجعل هناك فارقاً زمنياً ما يشاء قبل أن يصيبه بحكم القضاء بقدرٍ مقدورٍ، وذلك لعله يستغفر ويتوب قبل مجيء قدر القضاء لحكمه بالمصيبة. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ} صدق الله العظيم [الأنفال:33].
كون العبد لو عمل سوءً ثم استغفر وتاب وأناب إلى الربّ ليغفر ذنبه ويهدي قلبه فلن يصيبه الله بحكم القضاء والقدر عليه بالمصيبة؛ بل سوف يبرئ الله حكم المصيبة المقدرة في الكتاب فلا تصيبه بسبب توبته من بعد فعل السوء، فيبدِّلها بحكم حسنة العفو والمغفرة على عبده بسبب أنّه أناب من قبل أن يأتي القدر الزمني لقضاء حكمه على عبده بالمصيبة في نفسه أو أي مصيبة مادية يقدرها عليه فلن تصيبه، فيمر قدرها المقدور في الكتاب المسطور فلا يتحقق من المصيبة شيء، والسبب كون الله أبرأها من الكتاب بسبب أن عبدَه من بعد أن فعل السوء استغفر الله وتاب وأناب فتاب الله عن الخطّائين الذين تابوا وأنابوا وقالوا: {رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلانَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:286].
ومن ثم يغفر الله لهم خطأهم، ويغفر الله لهم ما عملوه من السوء كونهم استغفروا الله وأنابوا إليه وتابوا من قبل أن يأتي القضاء والقدر عليهم بحكم المصيبة الحقّ من غير ظلمٍ، ولم يأتِ القضاء والقدر إلا وقد أبرأ الله حكمه حتى لا يصيبهم به كون القضاء والقدر لن يصيبهم بالمصيبة في أنفسهم أو في أموالهم إلا إذا جاء قدر قضائها وهم لم يستغفروا ربهم ويتوبوا إليه. تصديقاً لقول الله تعالى: {مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ} صدق الله العظيم [الحديد:22].
وتلك المصيبة هي المقصودة بالقضاء والقدر في الكتاب، وهي أحكام الله بالمصائب على عبيده بالحقّ من غير ظلمٍ بقدرٍ مقدورٍ في الكتاب المسطور، ولكن سبحان ربي الذي من رحمته جعل هناك فارقاً زمنياً بين السوء الذي سيرتكبه عبدُه وبين الحكم عليه بمصيبة ما، وجعل فارقاً زمنياً في الكتاب للقضاء بحكم المصيبة عليه إلى قدرٍ مقدورٍ. وأغلب القضاء والقدر هي أحكام عليهم بالمصائب بسبب ذنوبهم لعلهم يرجعون دون المصيبة الكبرى بالعذاب الأكبر، كون الله لو يصيب الناس بالعذاب الأكبر فور ذنوبهم إذاً لأهلكهم فور الانتهاء من عمل السوء، كون الله لو يأخذ كلّ عبد بما كسب فور ذنبه إذاً لما ترك على الأرض من دابةٍ كونه لا يوجد أحد معصوم من الخطأ أبداً غير الله سبحانه وتعالى علواً كبيراً. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْراً وَإِنْ تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدَى فَلَنْ يَهْتَدُوا إِذاً أَبَداً (57) وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ يُؤَاخِذُهُمْ بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ بَلْ لَهُمْ مَوْعِدٌ لَنْ يَجِدُوا مِنْ دُونِهِ مَوْئِلاً (58)} صدق الله العظيم [الكهف].
ولكن الله يُمهل عبادَه ويقدّر لمن يشاء منهم بمصائب في أموالهم أو مرضٍ بأنفسهم لعلهم يرجعون إلى ربّهم فيتوبون إليه قبل أن يأتي قدر القضاء بالحكم عليهم بالهلاك، وعلى سبيل المثال: علِم الله أنّ عبده فلان سوف يفعل من السوء كذا وكذا في يوم كذا وكذا في الساعة الفلانية، ثم يكتب الله ذلك في علم غيبه لعمل هذا العبد، ومن ثم يكتب عليه حكمه بقضائه وقدره بمصيبة كذا، ولكنه لا يجعل قدر حكمه الزمني فور زمن فعل ارتكاب فعل السوء إذ لا يزال يريد أن يمهل عبده فيجعله الحكم بالمصيبة بقدرٍ من بعد ذلك بما يشاء الله، وتلك فرصة زمنيّة من ربّ العالمين لعل عبده يستغفر ويتوب وينيب من قبل أن يأتي قدر القضاء عليه بحكم المصيبة. ولكن الذين لا يعلمون خلطوا بين علم الله بأعمال عباده وبين القضاء والقدر فليتقوا الله ولا يقولوا على الله ما لا يعلمون كون الله لا يأتي منه إلا الخير، وأما المصيبة فهي بسبب ما قدمته أيديهم. تصديقاً لقول الله تعالى:
{ذَلِكَ بِمَا قَدّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاّمٍ لّلْعَبِيدِ} صدق الله العظيم [آل عمران:182].
{مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ} صدق الله العظيم [النساء:79].
ولربّما يودّ أحد الذين يُؤَوِّلُونَ كلام الله من عند أنفسهم أن يقاطعني فيقول: "مهلاً يا ناصر محمد اليماني، إنما يكتب الله عمل السوء في الكتاب عند الحدث. تصديقاً لقول الله تعالى: {لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ} صدق الله العظيم [آل عمران:181]". ثم يزعم أنه قد حاجَّ الإمام ناصر محمد اليماني بآيةٍ محكمةٍ بيّنةٍ، ثم يقول: "وكيف لا تكون آية محكمة وفتوى داحضة تفتي أنّ الله لا يكتب قولَ وفعلَ السوء للعبيد إلا من بعد ما يُحدثون فِعلاً أو قولَ السوء؟ تصديقاً لقول الله تعالى: {لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ} صدق الله العظيم." ومن ثمّ يردّ عليه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: سبحان الله العظيم علام الغيوب فهو لا يقصد كتابة السوء في كتابه المبين؛ بل يقصد في كتاب المَلَك عتيد فهو لا يكتب السوء فيه إلا من بعد حدث فعل السوء. تصديقاً لقول الله تعالى: {ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيد} صدق الله العظيم [ق:18].
كون رقيب كاتب الحسنات وعتيد كاتب السيئات لا يعلمون ما سوف تفعلون؛ بل يعلمون ما تفعلون حين الفعل ثم يكتبونه. تصديقاً لقول الله تعالى: {كَلا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12)}صدق الله العظيم [الانفطار]. ومن ثم يقومون بكتابة السوء من بعد الفعل، أو كتابة القول من بعد القول. تصديقاً لقول الله تعالى: {لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ} صدق الله العظيم، {ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيد} صدق الله العظيم، {وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12)} صدق الله العظيم.
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله رب العالمين..
أخوكم؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
ـــــــــــــــــــ
اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..
بەیانی مەھدی چاوەڕوانکراو دەربارەی قەزاو قەدەر لە مەحکەمی زیکر..
