امام مهدي ناصر محمد اليمانيّ
18 - ربيع الثاني - 1443 ه‍ـ
23 - 11 - 2021 مـ
۲ - آذر - ۱۴۰۰ ه. ش.
10:34 صبح
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )

[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
https://mahdialumma.net/showthread.php?p=364304
__________

نشانه‌های پیاپی و حوادث بسیار بزرگ نزدیک شده‌است و فتوایی برای پرسشگران...

سلام خدا و رحمت و برکات او بر شما باد؛ خداوند، نعیمی که از بهشت بزرگتر است، یعنی نعیم اعظم رضوانش را، در روز لقای [الهی] برایتان محقق کند. هرچند شما، قومی که محبوب خداوندید و محب او، ناخواسته، از هم اکنون آن را [در نفس خود] احساس می‌کنید
و خلاصه‌ی سرّ، در عظمتِ محبتِ آن‌ها به پروردگارشان و عظمتِ محبتِ خداوند به ایشان است و والله حورالعین و تمام ملکوت بهشت، برای مردان صالحی که از محبوبان و مُحبّان خداوند هستند [يحبّهم اللهُ ويحبّونه] گوارا نیست، درحالی‌که خبر دارند در روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، نفس الله در چه حالی است.
به همین ترتیب، بندگان خداوند، زنانی که از بندگان نعیم اعظم هستند نیز برایشان گوارا نیست، نه به مردانی راضی می‌شوند که تا ابد جوان‌ می‌مانند و چون مروارید پنهان در صدف هستند و نه به قصرهای آراسته و پر نقش و نگار که نمی‌دانید چقدر چشم‌نواز هستند و نه به تمام ملکوت بزرگ بهشت؛ حال زیبایی و جمال ملکوت بهشت و «نعیم مقیم» به هر حدی که برسد و هر چه که باشد و بشود چراکه از حال خداوند و پروردگار عالمیان که بیش از هر چیز نزد او عزیز و محبوب ‌است، باخبر شده‌است و می‌داند که خداوند در نفس خود برای بندگانی که در حق خود ظلم کرده‌اند و حال از کوتاهی‌هایی که در نزد پروردگار داشته‌اند، نادم و پشیمان هستند
متحسر است. بلکه آنان از هم اکنون با خداوند رحمان عهد کرده‌اند، راضی نمی‌شوند تا خداوند سبحان در نفس خود راضی گردد. بعد از آنکه خداوند در مورد شناختِ نعیمِ عظیمِ خداوندِ غفور الودود، به او یقین عطا نمود، دیگر، با اینکه پدر و مادر و فرزندان و برادرانش از اصحاب جهنم باشند و از کوتاهی‌هایی که در نزد پروردگارشان کرده‌اند نادم و متحسر باشند، مشکلی ندارد و سپس می‌گوید:
«الهی، من بنده ودود توام [محبت بسیاری به تو دارم] و تو خداوند الودودی [که بندگان خود را بسیار دوست داری]، ای حبیبِ بنده‌ای که فرزند می‌آورد و محبت بسیاری به تو دارد [ای حبیب بنده الودود الولود]، والله، والله، والله، هیچ چیزی را مانند تو دوست ندارم، عظیم‌ترین محبتم برای توست و در قلبم، هیچ‌یک از بندگانت، نمی‌توانند با تو رقابت کنند؛ چراکه من از مؤمنانی هستم که شدیدترین محبت در قلبشان برای خداست و قلب من از آن توست. ای حبیب من، خدایا، شهادت می‌دهم خدایی جز تو نیست و معبودی جز تو وجود ندارد و رضوانت را به عنوان غایت و نهایت آمالم عبادت می‌کنم، نه به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به یکی از جوانان [بهشتی] از ولدان المخلدین که مانند «لؤلؤ مکنون» هستند و اگر از دور آن‌ها را ببینی، آن قدر جمالشان زیباست که گمان می‌کنی مرواریدهای پراکنده‌اند [لؤلؤ منثور]. خدایا من، بنده‌ی ودودِ تو، نمی‌خواهم به جمال همسری که وعده او را در جنات نعیم به من داده‌ای بنگرم که مانند لؤلؤ مکنون‌اند و از شدت زیبایی می‌درخشند. خدایا من، بنده‌ی ودود تو، راضی نمی‌شوم مرا به ازدواج احدی از «ولدان مخلدون» دربیاوری که اگر یکی از آنان به زمین فرود آید تا زنان زمین به او بنگرند، چشمانشان واله او می‌گردد و دل از تمام زنان جهان می‌رباید، چراکه زیبایی «ولدان المخلدون» مانند زیبایی حور العین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ‎﴿١٧﴾‏ بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ ‎﴿١٨﴾‏ لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ ‎﴿١٩﴾‏ وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ ‎﴿٢٠﴾‏ وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ ‎﴿٢١﴾‏ وَحُورٌ عِينٌ ‎﴿٢٢﴾‏ كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ‎﴿٢٣﴾‏ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ‎﴿٢٤﴾‏ لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا ‎﴿٢٥﴾‏ إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ‎﴿٢٦﴾‏ وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ‎﴿٢٧﴾‏ فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ‎﴿٢٨﴾‏ وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ‎﴿٢٩﴾‏ وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ‎﴿٣٠﴾‏ وَمَاءٍ مَّسْكُوبٍ ‎﴿٣١﴾‏ وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ‎﴿٣٢﴾‏ لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ‎﴿٣٣﴾‏ وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ‎﴿٣٤﴾‏ إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً ‎﴿٣٥﴾‏ فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ‎﴿٣٦﴾‏ عُرُبًا أَتْرَابًا ‎﴿٣٧﴾‏ لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ ‎﴿٣٨﴾‏ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ‎﴿٣٩﴾‏ وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ‎﴿٤٠﴾‏} صدق الله العظيم [ الواقعة ].*
{وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا ‎﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [ الإنسان ].**
چطور ممکن است خداوند به مردان صالح در جنات نعیم وعده حور العین بدهد که همانند «لؤلؤ مکنون»اند و به زنان صالح، اجر و ملک عظیم عنایت نفرماید درحالی‌که خداوند خود را عادل بین بندگان توصیف می‌کند؟
ولی ای امام ما که به خاطر حبِّ پروردگار، حبیب قلب ما هستی، تو به ما خبر داده‌ای که در نفس خداوندی که از همه چیز بیشتر دوستش داریم چه می‌گذرد. لذا هر چقدر خداوند به زنانی که بنده نعیم اعظمش هستند، وعده بدهد، هر چه که می‌خواهد باشد، ما رضوان خداوند رحمان را عبادت می‌کنیم که نزد ما از همه چیز محبوب‌تر است، ما زنانی هستیم که خداوند را بسیار دوست داریم [الودودات] و خداوندِ «الودودِ» صاحب ِعرشِ مجید که هر آنچه بخواهد می‌کند، نزد ما از همه‌چیز محبوب‌تر است. به آنکه میان ما و قلب ما حائل می‌شود پناه می‌بریم از اینکه به همسرانی از «ولدان المخلدون» راضی شویم، مگر حبیب الودود ما در نفسش راضی شود.
و سرّ اصلی در شدت و عظمت محبت ما به خداوند است و او می‌داند شدیدترین محبت در قلب ما برای خداوند الودود است، پاک و منزه است او. پس ای امام ما، گوش کن، بیان حق این فرموده خداوند تعالی را دانستیم:
{الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ ۖ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ ۚ أُولَٰئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَ ۖ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ‎﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النور]***
در بیانات قبلی، بیان این آیه به صورت مفصل آمده‌است، ولی نفس ما نمی‌خواهد وصف جمال «الولدان المخلدين» و زیبایی و جمال «جنات نعیم» را قبول کند، هر چه که می‌خواهد باشد. حبیب قلب ما در راه حب خدا، به ما اجازه بده که به تو بگوییم:
«ای امام ما، ما زندگی راحت و سعادت را در محبت به خداوند الودود یافته‌ایم و با او عهد بستیم که تا او راضی نشود، راضی نشویم.
او می‌داند ما چقدر رضوان نفس او را عبادت می‌کنیم و اینکه میزان حب ما به خداوند الودود چقدر است، محبتی که حدودی ندارد [هو يعلم لَكَم نحن نعبد رضوان نفسه (قد أيه) بحبّ الودود؛ حُبًّا ليس له حدود؛ به عزت و جلال خداوندِ غفورِ وَدود، راضی نمی‌شویم تا او راضی شود و این عهدی است که ما نزد خدا داریم، مانند عهدی که بندگان نعیم اعظم در روز لقای الهی نزد او دارند. و بله خداوند با تعدد زوجات در زندگی با یک مرد، ما را به فتنه انداخت و دریافتیم همانا که این فتنه و ابتلایی برای ماست و محبت به همسرانمان در دنیا ما را از غیرت در حب به خداوند وَدود و رحمان و رحیم هرگزغافل نخواهد کرد. چقدر مقام زنانی که از این فتنه نجات یافته‌اند، بالاست و با همسر و تمام زنانش در راه حب و قرب خداوند رقابت می‌کند و محبت به خدا، بالاترین محبت در قلب‌های ماست و راضی نمی‌شویم تا خدا راضی شود. و رضوان نفس خداوند را عبادت کرده و برای او نماز می‌خوانیم و برای او سجده می‌کنیم و ما همان حقی را در حب ذات خداوندِ وَدود داریم که قدیسه صدیقه مریم بنت عمران داشت، بانویی که خداوند او را بر عالمیان هم‌عصرش تکریم داده بود. و سپس خداوند، مهدی ناصر محمد یمانی را برانگیخت و از حال خداوند ارحم الراحیمن به ما خبر داد، پس جنات النعیم دیگر نزد ما ارزشی نداشت، چراکه دانستیم رضوان خدا بر بندگانش، به حق نعیمی است که از جنات نعیم خداوند [هر چه که بوده و می‌خواهد باشد] بزرگتر است. این حقیقتی است که ما به آن یقین پیدا کردیم و راضی نمی‌شویم تا آنچه که نزد ما محبوب‌ترین است، راضی شود.
خدایا ما را به آنچه که برایش آفریده شده‌ایم مشغول دار و ما را به چیزهایی که برای ما آفریده‌ای مشغول و سرگرم مفرما، قلوب ما در دستان توست و هر طور که بخواهی در آن تصرف می‌کنی. خداوندا، ما در بیانات اماممان، حوادث بزرگ و پیاپی را می‌بینیم که برای ظهور خلیفه و عبدت مهدی ناصر محمد یمانی رخ خواهند داد. خدایا، برایت شهادت می‌دهیم که منتظر تصدیق اعجاز بیان حق قرآن با اخباری که از زبان خلیفه‌ات بیان شده‌اند نیستیم. [او] فهم ذکر، قرآن عظیم را برایمان آسان کرده‌‌است، ولی هر چقدر هم فهم بیان قرآن عظیم را برایمان آسان نمود و همچنان بیانات بسیار عجیب به ما وعده می‌دهد، ولی این‌ها عظیم‌تر از آن چیزی که شناختیم: «حقیقت نعیم رضوان نفس خداوند غفور و ودود در نفسمان»، نبوده و نخواهند بود. ای امام ما، با ذکر نعیم جنت و قصرهای آن، ما را نرجان؛ این‌ها در نظر ما حقیر است، تا زمانی که رضوان حبیب ما، خداوند رحمان، محقق شود، و سپس به نعیم جنات نعیم راضی می‌شویم و از خدا می‌خواهیم ما را مشغول آن چیزی فرماید که برایش آفریده شده‌ایم و مشغول چیزی نگرداند که برای ما آفریده‌است. خداوند، ما را برای نعیم اعظم خلق نموده و نعیم جنت را برای ما آفریده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ
{أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ‎﴿١﴾‏ حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ‎﴿٢﴾‏ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ‎﴿٣﴾‏ ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ‎﴿٤﴾‏ كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ‎﴿٥﴾‏ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ‎﴿٦﴾‏ ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ‎﴿٧﴾‏ ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ‎﴿٨﴾ }
صدق الله العظيم [التكاثر].****
خداوند ما را نه برای نعمات دنیا آفریده و نه برای جنات نعیم در آخرت، بلکه نعمت‌های دنیا و بهشت «جنات نعیم» در آخرت را برای ما آفریده‌است و می‌گوییم:
خدایا، ما را مشغولِ آنچه برایش آفریده شده‌ایم بفرما و سرگرم آنچه که برای ما آفریده شده مگردان، از ما دعا و انابه و از تو استجابت ای ارحم الراحمین و عهد ما را نزد خود بنویس و ما را در روز لقای تو بر آن ثابت نگاه دار: «راضی نشویم تا تو راضی شوی». نسبت به شناختی که از نعیم رضوان نفست پیدا کرده‌ایم، یقین به ما عطا کردی و نشانه‌هایی که برای ظهور خلیفه‌ات می‌آیند، به یقین ما اضافه نمی‌کند. تمام حوادثی که از نشانه‌های بزرگ ساعت هستند [اشراط الساعة الکبر] به یقین ما چیزی اضافه نمی‌کنند، تمام وقایعِ حیات اُخروی نیز به یقین ما اضافه نمی‌کنند، چون هیچ چیز بزرگتر از حقیقت نعیم رضوان نفس تو بر بندگانت نیست، پاک ومنزهی خدایا. ای خدای عالمیان راست گفتی زمانی که در آیات محکم کتابت فتوا دادی و فرمودی که ما خواهیم دید رضوان نفس تو بر بندگانت، به حق از نعیم جنت تو بزرگتر است و نفس ما به این یقین پیدا کرد و دریافتیم که نعیم رضوان تو از نعیم جنت بزرگتر است، تصدیق فتوای تو در آیات محکم کتابت در این فرموده حق:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَ رِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ‎﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [التوبة].
هیچ یک از مردم عالم، جز قومی که محبوب خداوند هستند و محب او [از میان انصار مکرم در جهان] این [نعیم اعظم] را درک نکرده و بصیرت پیدا نمی‌کنند. همانا این فضلی است که خداوند به آنان عطا نموده و این بزرگترین فضل در کتاب است. بلکه شناخت «حقیقت نعیم اعظم» است که باعث شد یقین بیاوریم، این تو هستی که خلیفه‌ات، ناصر محمد یمانی را انتخاب کرده‌ای،
این حقیقتی است که کسی نمی‌تواند آن را دریابد مگر اینکه ایمان داشته باشد خداوند به حق ارحم الراحمین است».
زمان وعده الهی و تمکین نزدیک شده است و مردم عالم درخواهند یافت که خداوند امر خود را به انجام می‌رساند ولی اکثر مردم نمی‌دانند و زمان مقدر شده در کتاب مسطور، برای دیدار عزیزان، [امام مهدی و اصحابش] نزدیک شده‌است و بازگشت امور به خداوند است.
وسلامٌ على المُرسَلين والحمدُ للهِ ربّ العالمين..
خليفةُ الله وعبدُه؛ خليفةُ الله المهدي ناصر محمد اليماني.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی‌نوشت:
*
وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ: پسرانی همیشه جوان
-------------

**إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا(۱۹)


چون آنها را ببينى، پندارى مرواريد پراكنده‌اند

------------
*** بیان
الخبیثات و الخبثین و الطیبات و الطیبون در لینک زیر:
https://mahdialumma.net/showthread.php?p=282199#post282199
---------------
**** حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ‎﴿٢﴾ التکاثر
تا آنجا که به دیدار قبرها رسیدید: اجلتان رسید
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ‎﴿٨﴾ التکاثر
سپس در آن روز درباره نعیم اعظم مورد پرسش قرار خواهید گرفت



ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
======== اقتباس =========

اقتباس المشاركة 364425 من موضوع اقتربتْ آياتٌ تَتْرى وأحداثٌ كُبرى وفتوى للسّائلين ..

الإمام المهدي ناصر محمد اليمانيّ
18- ربيع الثاني - 1443 ه‍ـ
23 - 11 - 2021 مـ
10:34 صباحًا
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )

[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
https://mahdialumma.net/showthread.php?p=364304
__________


اقتربتْ آياتٌ تَتْرى وأحداثٌ كُبرى وفتوى للسّائلين ..


سلامُ الله عليكم ورحمته وبركاته، وحقّق اللهُ لكم نعيم رضوان نفسه النّعيم الأكبر من جنّته يوم لقائه، غير أنّكم تشعرون به مِن الآن رغم أنوف قوم يحبّهم الله ويحبّونه، وخلاصةُ السّر في عظيم حبّهم لربّهم وعظيم حبّ الله لهم.. فوالله لا يهنأ الرّجال الصّالحون من قومٍ يحبّهم اللهُ ويحبّونه بالحور العين وكلّ ملكوت الجنّة وهم قد علموا بحال نفس الله يوم يقوم النّاس لربّ العالمين.

وكذلك لا ولن تهنأ إماؤه مِن النّساء من عبيد النعيم الأعظم؛ فلَن يرضيهنّ بالولدان الشّباب المُخَلَّدين كأمثال اللؤلؤ المَكنون ولا بالقصور المُلَبَّسة والمُطَرَّزة بما لا تعلمون تسُرّ النّاظرين، ولا بجميع ملكوت الجنّة العظيم مهما بَلَغ جمال ملكوت الجنّة ونعيم مقيم مهما كان ومهما يكون وهي قد علِمتْ بحال أحبّ شيءٍ إلى نفسها ( الله ربّ العالمين ) أنّ حال نفسه متحسّرٌ على عباده الذين ظلموا أنفسهم وأصبحوا مِن النّادمين المتحسّرين على ما فرّطوا في جنب ربّهم، بل اتَّخذنَ عند الرّحمن عهدًا مِن الآن أن لا يرضَيْنَ حتى ترضى نفسُهُ سُبحانهُ، فبعد أن آتاها الله اليقين بمعرفة عظيم نعيم الغفور الودود فلم تعد المشكلة لديها أبيها وأمها وذريّتها وإخوتها لو كانوا من أصحاب الجحيم مُتحسّرين على ما فرطوا في جنب ربّهم، فمن ثم تقول:

"يا إلهي إنّي أمتُك الوَدود وأنت الودود يا حبيب أمتك الوَدود الوَلُود، فوالله ثمّ والله ثمّ والله لم أُحِبّ شيئًا حُبّه كمثل حُبّك، بل الحُبّ الأعظم هو لك لا ينافسك أحدٌ في قلبي من عبادك لأنّي من المؤمنين الأشد حبًّا لله، فقلبي هو لك، يا حبيبي يا الله إنّي أشهد أنّ لا إله غيرك ولا معبود سواك، فرضوانك أعبد غايةً وليس وسيلةً للفوز بأحد الشّباب مِن الولدان المُخَلَّدين كأمثال اللؤلؤ المَكنون إذا رأيتهم من بعيدٍ حسبتهم لؤلؤًا مَّنثورًا مِن عظيم جمالهم، اللّهم إنّي أمتك الودود لا أريد أن أنظر لجمال زوجي الذي أعدَدْتّه لي في جنّات النّعيم ( كأمثال اللؤلؤ المكنون في جمالهم يُضيئُون )، اللّهم إنّي أمتُك الوَدود لن أرضى أن تزوّجني بأحد الولدان المُخَلَّدين الذي لو يهبط أحدهم إلى الأرض لتنظر إليه نساءُ البشر لذهبتْ أبصارهنّ ولشُغِفْنَ بحبّه كافّة نساء العالمين كون الولدان المُخَلَّدون جمالهم بنفس قدر جمال الحور العين، تصديقًا
لقول الله تعالى: { يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ‎﴿١٧﴾‏ بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ ‎﴿١٨﴾‏ لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ ‎﴿١٩﴾‏ وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ ‎﴿٢٠﴾‏ وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ ‎﴿٢١﴾‏ وَحُورٌ عِينٌ ‎﴿٢٢﴾‏ كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ‎﴿٢٣﴾‏ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ‎﴿٢٤﴾‏ لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا ‎﴿٢٥﴾‏ إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ‎﴿٢٦﴾‏ وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ‎﴿٢٧﴾‏ فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ‎﴿٢٨﴾‏ وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ‎﴿٢٩﴾‏ وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ‎﴿٣٠﴾‏ وَمَاءٍ مَّسْكُوبٍ ‎﴿٣١﴾‏ وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ‎﴿٣٢﴾‏ لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ‎﴿٣٣﴾‏ وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ‎﴿٣٤﴾‏ إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً ‎﴿٣٥﴾‏ فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ‎﴿٣٦﴾‏ عُرُبًا أَتْرَابًا ‎﴿٣٧﴾‏ لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ ‎﴿٣٨﴾‏ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ‎﴿٣٩﴾‏ وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ‎﴿٤٠﴾‏ } صدق الله العظيم [ الواقعة ].

{ ۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا ‎﴿١٩﴾ } صدق الله العظيم [ الإنسان ].

فكيف يعِدّ الله للصالحين حورًا عينًا في جنّات النعيم كأمثال اللّؤلؤ المَكنون ولا يعِدُ للصّالحات أجرًا ومُلكًا عظيمًا والله يصف نفسه بالعدل بين عباده؟! ولكن يا إمامنا وحبيب قلوبنا في حبّ ربّنا لقد علّمتنا بالحال في نفس الله الأحبّ شيءٍ إلى أنفسنا مهما أعدّ الله لعبيد النعيم الأعظم من النّساء فنحن نعبد رضوان الرحمن أحبّ شيءٍ إلى أنفسنا، فنحن الوَدودات أحبّ شيءٍ إلى أنفسنا الله الوَدود ذو العرش المجيد فعّالٌ لما يريد؛ نعوذ بالذي يحول بيننا وبين قلوبنا أن نرضى بأزواجنا مِن الولدان المُخَلَّدين حتى يرضى حبيبنا الودود في نفسه، والسّر كلّ السّر هو عظيم حبّنا لله؛ فهو يعلم بالحبّ الأشد في قلوبنا هو لله الودود سبحانه.

فاسمع يا إمامنا.. فقد علمنا بالبيان الحقّ في قول الله تعالى:
{ الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ ۖ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ ۚ أُولَٰئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَ ۖ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ‎﴿٢٦﴾ ‏} صدق الله العظيم [ النور ] في بيان هذه الآية في بيانٍ سابقٍ مفصَّلٍ تفصيلًا، ولكنّه لا تكاد أنفسنا أن تَتَقبّل وصف جمال الولدان المُخلَّدين وجمال جنّات النّعيم مهما تكون، فاسمح لنا يا حبيب قلوبنا في حبّ الله أن نقول لك:
يا إمامنا إنّا وجدنا بحبوحة العيش السّعيد في حبّ الله الودود واتخذنا عنده عهدًا أن لا نرضى حتى يرضى؛ هو يعلم لَكَم نحن نعبد رضوان نفسه (قد أيه) بحبّ الودود؛ حُبًّا ليس له حدود؛ فبعزة جلال الغفور الوَدود لن نرضى حتى يرضى، ذلك عهدٌ اتّخذناه عند الله كما اتّخذه عبيد النّعيم الأعظم يوم لقائه، ونعم فتنَنَا اللهُ بتعدّد الزّوجات مَعنا في الزّوج الواحد فاكتشفنا أنّما ذلك فتنةٌ لنا فلنْ يُلهينا حبّ أزواجنا في الدّنيا عَن الغيرة في حبّ الوَدود اللهُ الرحمن الرحيم، فما أعظم قدر النّاجيات عند الله من هذه الفتنة، وتُنافِس زوجها وكافّة زوجاته في حبّ الله وقربه فهو الأشدّ حبًّا في قلوبنا ولن نرضى حتى يرضى، فرضوان نفسه نعبد وله نصلّي ونسجُد فلنا الحقّ في حبّ ذات اللهِ الوَدود كما للقدّيسة الصّديقة مريم ابنة عمران التي كرّمها الله على العالمين في عصرها ثم بعث الله المهديّ ناصر محمد اليماني فعلمنا بحال الله أرحم الراحمين فسَقَطَت في أنفسنا جنّات النّعيم كوننا علمنا أنّ رضوان الله على عباده لهو حقًّا النّعيم الأعظم من نعيم جنّات النّعيم مهما كانت ومهما تكون؛ حقيقة استيقنتها أنفسُنا فلن نرضى حتى يرضى أحبّ شيءٍ إلى أنفسنا.

اللّهم أشغلنا بما خلقتنا من أجله ولا تشغلنا بما خلقته من أجلنا، فقلوبنا بين يديك تصرفها كيف تشاء، اللّهم إنّنا نرى في بيانات إمامنا أحداثًا كُبرى تترى لإظهار خليفتك وعبدك المهديّ ناصر محمد اليماني؛ اللّهم إنّا نُشْهِدك أنّنا لا ننتظر لتصديق إعجاز البيان الحقّ للقرآن بأخبار بيانه على لسان خليفتك
فيَسَّرت لنا فهم الذِّكر القرآن العظيم، ولكن مهما يسّر لنا مِن فهم بيان القرآن العظيم فلا يزال يعِدُنا ببيانات العَجَب العُجاب ولكنّها لا ولن تكون أعظم ممّا عرفنا ( حقيقة نعيم رضوان نفس الغفور الودود في أنفسنا )، فلا تُزَعِّلنا يا إمامنا بذكر نعيم الجنّة وقصورها فإنّها حقيرةٌ في أنفسنا حتى يتحقّق رضوانُ حبيبنا الرحمن فمن ثم نرضى بنعيم جنّات النّعيم، ونرجو من الله أن يُلهينا بما خلقنا من أجله وأن لا يُلهينا بما خلقه من أجلنا؛ بل عن النّعيم الأعظم الذي خلقنا الله من أجله وخلق نعيم الجنّة من أجلنا تصديقًا لقول الله تعالى: بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ
{ أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ‎﴿١﴾‏ حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ‎﴿٢﴾‏ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ‎﴿٣﴾‏ ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ‎﴿٤﴾‏ كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ‎﴿٥﴾‏ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ‎﴿٦﴾‏ ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ‎﴿٧﴾‏ ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ‎﴿٨﴾ ‏} صدق الله العظيم [التكاثر].

وما خلقنا اللهُ من أجل نِعَم الدّنيا ولا نعيم جنّات النّعيم في الآخرة؛ بل خلق نِعَم الدنيا ونعيم جنّات النّعيم في الآخرة من أجلنا، ونقول: اللّهمّ الْهِنا بما خلقتنا من أجله ولا تُلهِنا بما خلقته من أجلنا، فمنّا الدّعاء والإنابة ومنك الاستجابة يا أرحم الراحمين، فاكتب عهدنا عندك وثبّتنا عليه يوم لقائك أن لا نرضى حتى ترضى، فقد أتانا اليقين بمعرفة عظيم نعيم رضوان نفسك على عبادك، ولن تزيدنا الآيات يقينًا الآتيات لإظهار خليفتك، ولن تزيدنا يقينًا كافّة أحداث أشراط السّاعة الكُبَر، ولن يزيدنا يقينًا كافة أحداث الحياة الآخرة كونه لا يوجد شيءٌ هو أعظم من حقيقة نعيم رضوان نفسك على عبادك سبحانك، فصدقت يا إله العالمين بفتواك في مُحكَم كتابك أنّنا سوف نجد رضوان نفسك على عبادك هو حقًّا النّعيم الأكبر من جنّتك فاستيقنت ذلك أنفسنا فوجدنا نعيم رضوان نفسك هو النعيم الأكبر من جنتك تصديقًا لمُحكَم فتواك في مُحكَم كتابك في قولك الحق:
{ وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ‎﴿٧٢﴾ ‏} صدق الله العظيم [التوبة].

ولن يُدرِك و يُبصِر ذلك في العالمين إلّا قومٌ يحبّهم اللهُ ويحبّونه مِن بين الأنصار المُكرمين في العالمين، إنّ فضل الله كان عليهم هو الفضل الأكبر في الكتاب؛ بل معرفة حقيقة النّعيم الأعظم هو الذي جعلنا مِن الموقنين بأنّك حقًّا اصطفيتَ خليفتك المهديّ ناصر محمد اليماني،
يا لها من حقيقه لا يستطيع أن يعلم بها إلّا مَن آمن أنّ اللهَ حقًا أرحمُ الرّاحمين."

واقترب الوعدُ والتّمكين، ولسوف يعلم العالمين أنّ الله بالغُ أمره ولكنّ أكثر النّاس لا يعلمون،
واقترب لقاء الأحبّة ( الإمام المهدي ناصر محمد وصحبِه ) بقدرٍ مقدورٍ في الكتاب المسطور وإلى الله ترجع الأمور.

وسلامٌ على المُرسَلين والحمدُ للهِ ربّ العالمين..
خليفةُ الله وعبدُه؛ خليفةُ الله المهديّ ناصر محمد اليماني.
____________________
اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..