- 29 -
الإمام ناصر محمد اليماني
07 - رجب - 1430 هـ
30 - 06 - 2009 مـ
۹-تیر-۱۳۸۸ه.ش.
11:15 بعد از ظهر
ـــــــــــــــــ
حکم حق درمورد نماز و وضو...
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على خاتم الأنبياء والمُرسلين وآله الطيبين الطاهرين والتابعين للحق إلى يوم الدين..
خداوند تعالی می‌فرماید:
{ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ وَإِنْ كُنْتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوا وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ مِنْهُ مَا يُرِيدُ اللَّهُ ليَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿۶﴾ }صدق الله العظيم [المائدة]
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته و فتوای حق درمورد فرموده خداوند تعالی:
{ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ }صدق الله العظيم.
و سؤالت درمورد این فرموده خداوند تعالی است:
{ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ }صدق الله العظيم
و حکم حق درمورد مسئله «المسح»:
شایسته است که جز حق به خدا نسبت ندهم؛ همانا که طهارت و پاکی از شرایط نماز است. ای علمای امت و ای تمام مسلمانان! برشماست که از عقلتان استفاده کنید که دیده بصیرت کور نمی‌شود، چگونه ممکن است خداوند فرمان دهد صورت و دست‌هایتان را بشویید تا تطهیر و پاک شود؛ ولی گمان می‌کنید امر نفرموده که پاهایتان را بشویید؟ درحالی‌در میان اعضای بدن، پاها یکی از اعضایی است که زیاد کثیف می‌شود و در معرض نجاست است! اگر با آب ریختن و کشیدن دست‌ها به پا، تمیز و پاک نشوند، حتماً پای نمازگزاران تمام مواضع سجده در خانه‌های معظم خداوند را نجس و آلوده می‌کند؛ همان خانه‌هایی که خداوند فرمان داده تا برای رکوع و سجود؛ پاک نگه داشته شوند. برای همین خداوند فرمان داده تا دست‌های خود را به پایتان بکشید.
حال مسح کشیدن دست بر روی پا تا قوزک‌ها [کعبین] چیست؟ مقصود شستن پاها با استفاده از دو دست است. باید با دو دست؛ پاها را مالید تا به خوبی از هرگونه نجاست و آلودگی پاک شوند. شما را چه می‌شود با پاهایی که پاک و طاهر نیست؛ خانه‌های خدا را بدبو کرده ومواضع سجود نمازگزاران را لگد مال می‌کنید.
ای علمای اهل سنت و شیعه که ندانسته به خداوند نسبت می‌دهید! از خدا نمی‌ترسید؟
و اما شیعیان به طور مستمر روی پاها را مسح کرده و دست می‌کشند
و اهل سنت مسح را موضع موضع و حتی از روی جوراب قبول دارند، ولی امام مهدی منتظرحق نسبت به عقیده شما درباره مسح پاها با دست آغشته به آب، کافر است. مسح سر با مسح پاها فرق دارد؛ چگونه شما این دو را یکی می‌دانید؟ مگر شما روی سر و پایتان راه می‌روید تا بر حسب فتوایتان یک‌سان با آنها برخورد می‌کنید؟ و اما اگر روی موی سرغباری نشسته باشد، اگر با دست آغشته به آب سه بار روی آن بکشید؛ غبار پاک می‌شود. و اما درمسح پا؛ باید با آب و با کمک دست‌ها پا را مالید و شست.
و چرا خداوند تعالی فرموده است: «تمسحوهم الی الکعبین»؟ چون پا تا قوزک که پایین‌ترین قسمت ساق است، بیش از همه قسمت‌های پا در معرض آلودگی و نجاست است؛ جدا از اینکه آلودگی پنهان در کفش‌ها باعث می‌شود پاها تا ناحیه مچ، بوی بسیار بد و آزار دهنده‌ای بگیرند. برای همین خداوند فرمان می‌دهد با استفاده از آب و با کشیدن دست‌ها، آلودگی و نجاست‌ها را پاک کنید و اگر انگشتان پای فرد به هم خیلی نزدیک باشند؛ باید بین انگشتان را هم با کمک انگشت‌های دست بشوید تا آلودگی‌هایی که بین انگشتان پا گیر کرده‌اند پاک شوند. به خصوص بین انگشت کوچک پا و انگشت کناری آن باید از هر آلودگی و نجاست پاک شوند تا اماکن سجود شما در خانه‌های خدا با پاهایتان نجس و آلوده نشود؛ چرا که خداوند فرمان داده است خانه او را برای اعتکاف کنندگان و رکوع وسجود گزاران پاک نگه دارید. ای کسانی که ندانسته به خدا نسبت می‌دهید؛ آیا از خدا پروا ندارید؟
هیچ یک از اعضایی که ذکر شد، از وضو کنار گذاشته نمی‌شوند؛ مگر اینکه عضو گرفتارمرضی باشد که رساندن آب به آن ضرر داشته باشد. برای مثال اگر کسی یک پایش زخم باشد، وضو تنها از عضوی که زخم است و آب برایش ضرر دارد، برداشته می‌شود؛ نه اینکه به کل وضو برای بیمار ضرورت نداشته باشد. خیر به هیچ وجه چنین نیست؛ بلکه وضو تنها ازعضوی که گرفتار مرض است برداشته می‌شود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ مِنْهُ مَا يُرِيدُ اللَّهُ ليَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ } صدق الله العظيم [المائدة:۶]
به «واو» عطف که به قبل از آن اشاره دارد بنگرید:
{وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ لنِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا} صدق الله العظيم.
و اینجاست که خداوند روشن می‌نماید که وضو به کل از بیمار برداشته نمی‌شود و دلیل قاطع اینکه { فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً } یعنی اگر آب باشد، بیمار نمی‌تواند تیمم کند؛ بلکه باید وضو بگیرد و تنها از عضوی از اعضا که بیمار است وضو برداشته می‌شود؛ مگر در حال مسافرت. چون مسافر تنها برای آشامیدن، آب با خود بر می‌دارد. خداوند نمی‌خواهد مسافر را در معرض خطر تشنگی قرار دهد و آبی که دارد برای وضوی نماز استفاده شود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ مِنْهُ مَا يُرِيدُ اللَّهُ ليَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ } صدق الله العظيم [المائدة:۶]
برای همین خداوند اجازه تیمم داده است، ولی اگر آب پیدا کردید؛ فرموده خداوند تعالی را به یاد داشته باشید:
{ وَلَكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ}
تا با آب آلودگی شیطان از شما پاک گردد؛ وقتی آب باشد تیمم باطل است [حضر الطهور بَطل العفور] ولذا تنها زمانی بیمار حق تیمم دارد که آب در دسترس نباشد و وقتی آب پیدا شود؛ تنها عضوی که بیمار است وضو ندارد؛ آن هم اگر بترسد آب برای آن ضرر داشته باشد. اما اگر تمام بدنش بیمار باشد، مثلا آبله یا سرخک که همه بدن را گرفته باشد، در این صورت، روی صورت و دست و سر و پاهایش دانه و تاول دارد و وضو آزارش می‌دهد؛ در اینجا تیمم برایش حلال است، پس با خاکی پاک تیمم کند.
و اما خدا را به شهادت می‌گیرم که من مسح روی پا با دست‌های خیس را به کل رد می‌کنم. همانا که مسح پا با هر دو دست یعنی اینکه دست‌هایتان را روی پاها مالیده و با آب، پا را بشویید تا آلودگی و نجاست پاها تا ناحیه قوزک به طور کامل پاک شود و پا تا قوزک از مناطقی هستند که بیش از سایر مناطق در معرض آلودگی و نجاست هستند. برای مثال چکمه که پاها را تا ناحیه قوزک می‌پوشاند، بویی ایجاد می‌کند که تنها با ریختن آب بر روی پا، از بین نمی‌رود و برای همین خداوند فرمان داده است تا پاهایتان را به کمک دست‌ها با آب بمالید و بشویید.
خدایا من به حق پاسخ دادم و برای مسلمانان بیان حق درباره مقصود از مسح پا با دست را روشن کردم. ولی کسانی که نمی‌دانند آب را مانند روغن دانسته‌اند که روی پاها کشیده می‌شود چون اصلاً عقل خود را حاکم نمی‌کنند.
بارك الله به تو أبا وهبی، با وجود اندوهم؛ مرا به خنده انداختی.
