الإمام ناصر محمد اليماني
24 - 11 - 1436 هـ
08 - 09 - 2015 مـ
۱۷-شهریور- ۱۳۹۴ه.ش.
09:43 مساءً
از امام مهدی منتظر به تمام بشریت؛ چه مسلمان و چه کافر؛ پس از خردمندان باشید وقبل از حکم کردن سخن را شنیده و سپس از بهترین آنها پیروی نمایید....
بسم الله الرحمن الرحيم والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمرسلين من أولهم إلى خاتمهم محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم وجميع المؤمنين في كل زمان ومكان إلى يوم الدين أما بعد....
ای مردم! من امام مهدی منتظر خلیفه حق خداوند بر شما هستم و به شما بشارت میدهم خداوند مرا با عظیمترین آیهای که در کتاب خداوند است؛ مؤید کرده است و آن حقیقت اسم اعظم خداوند است که به قلبهای شما نازل میشود؛ و تنها کسانی به یقین درمییابند من بی شک و تردید امام مهدی منتظرم که حقیقت اسم اعظم خداوند به قلبهایشان نازل شده باشد؛ آنها همان مردمی هستند که خداوند در آیات محکم کتابشِ وعده آنان را داده و فرموده است:
{ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٥٤﴾ } صدق الله العظيم [المائدة].
قسم به پروردگارآسمانها و زمین و مابین آنها و پروردگار عرش عظیم؛ کسانی که از قومی که محبوب خداوندند و محب او (يحبهونهم الله ويحبونه)، به ملکوت پروردگارشان در آخرت راضی نمیشوند مگر پروردگارشان در نفس خود راضی بوده و متحسر و حزین نباشد. ممکن است یکی از علمای امت بخواهد بگوید:" ای کسی که ادعا میکنی مهدی منتظری از خدا بترس؛ چگونه خداوند را با تحسر و حزن نسبت به بندگانی که در حق خود ظلم کردهاند وصف میکنی"؟ پس امام مهدی در پاسخ به پرسشگران میگوید: همانا که حسرت در نفس خداوند رخ نداده و نخواهد داد مگراینکه بعد از هلاک شدن توسط خداوند و چشیدن عقوبت اعمالشان، به خاطر کوتاهی که در حق پروردگار کردهاند در نفس خود متحسر و پشیمان باشند. خداوند طعم عذاب شدیدی را به آنها میچشاند واین ظلم خداوند نیست بلکه آنها خود به خود ظلم کردهاند ولی صفت رحمت در نفس خداوند ارحم الراحمین را فراموش نکنید . شیخ فاضل بیا تا برایت مثالی بیاوریم؛ اگر فرزندت تمام عمرش دربرابر تو عصیان کند تا بمیرد و در روز قیامت ببینی که در آتش جهنم فریاد میکشد و به خاطر کوتاهیهایی که درحق پروردگار و پدرش کرده پشیمان است؛ چه حالی به تو دست میدهد ای پدر رحیم؟ به خداوند قسم تا زمانی که صدای فریاد فرزندت را در آتش جهنم میشنوی و دریافتهای که از اینکه در برابر پروردگار و همچنین پدرش عصیان کرده نادم و پشیمان است؛ بهشت نعیم و حورالعین برایت لطفی ندارد. ای پدر رحیم؛ جواب مرا بده چه حالی خواهی داشت؟ کمی فکر کن و آن موقعیت را تصور کن تا احساس کنی چقدر در آن لحظه در قلبت نسبت به فرزندت احساس رحمت داری. سپس تفکر نموده و می گویی:" اگر حال من چنین است؛ پس حال خداوند ارحم الراحمین که بیش از بندگان نسبت به بندهاش رحیم است چگونه خواهد بود؛ ای کسی که خداوند را متحسر و حزین میدانی، ای امام مهدی! آیا قادری از حال خداوند ارحم الراحمین به ما خبر دهی؛ آیا این حقیقت دارد که خداوند به خاطر بندگانی که در حق خود ظلم کرده وهلاک شده و سپس به خاطر کوتاهیهایی که در پیشگاه پروردگارشان نادم شدهاند؛ متحسر و حزین خواهد بود؟" پس مهدی منتظر درپاسخ به پرسشگران میگوید: من از کجا بدانم در نفس پروردگارم چه میگذرد؛ همانا که من به واسطه خبرربانی که خداوند درآیات محکم کتابش نازل فرموده از این تحسر باخبر شدهام؛ خداوند از حال خود به مردم خبر داده است تا بدانند به خاطر بندگانی که هلاک شده و به خاطر کوتاهیهایی که در حق پروردگار کردهاند نادم گشتهاند؛ متحسر است؛ حمد شایسته خداوندی است که در آیات محکم کتابش؛از حال پروردگار ارحم الراحمین به شما خبرداده است؛ خداوند تعالی فرموده است:
{وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنْزِلِينَ ﴿٢٨﴾ إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِنْ كُلٌّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
ای کسانی که به واسطه آدم و حوا برادران خونی مهدی منتظرهستید: هریک از شما که ایمان داشته باشد خداوند به حق ارحم الراحمین است؛ عقلش باید به حق به او چنین پاسخ دهد که اگر خداوند حقآً ارحم الراحمین باشد؛ و از آنجا که بندگانش به جهت کوتاهیهایی که در حق پروردگارشان مرتکب شدهاند؛ نادم و پشیمان شدهاند؛ حال اگر آنان چنین حالی دارند؛ پس خداوند ارحم الراحمین در چه حالی است!
ممکن است کسی سؤال کند:" حال که خداوند به خاطر ایشان متحسر است؛ پس چرا به آنان رحم نمیکند"؟
ما در جواب پرسشگران به حق پاسخ میدهیم: چون آنها با یأس و ناامیدی از رحمت خداوند؛همچنان به خود ظلم میکنند و میگویند فرقی ندارد چه صبر پیشه کنیم و چه بیقراری؛ راه نجاتی نداریم:
{سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِنْ مَحِيصٍ ﴿٢١﴾} [إبراهيم]
برخی از آنها به دنبال شفیعانی میگردند تا درپیشگاه پروردگارش برایش شفاعت کنند و میگویند :
{فَهَلْ لَنَا مِنْ شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ} [الأعراف:۵۳]،
و گروه دیگر درخواست رجعت دارند تا کاری غیر از آنچه که میکردند، انجام دهند؛ و با کمال تأسف از خداوند درخواست رحمت او را نمیکنند چون تصور میکنند راه ورود به بهشت تنها اعمال آناست؛ درحالی که عمل صالح تنها سببی برای رحمت خداوند است و آنها پروردگارشان را آنگونه که شایسته اوست نشناختهاند!
به هرحال به حقیقت قومی میپردازیم که محبوب خداوندند و محب او؛ آنان حقاً پروردگارشان را بیش از هرچیزی در عالم وجود؛ دوست دارند و این پروردگاروجود است که از هرچیز نزد آنها محبوبتر است؛ و چون از عظمت حسرت خداوند نسبت به بندگانی که درحق خود ظلم کردهاند آگاهند؛ گروهی که محبوب خداوندند و محب او میگویند:" تا زمانی که برای ما روشن باشد که پروردگار ما متحسر و حزین است؛ ما را با جنات نعیم چه کار است وقتی پروردگار ما متحسرو حزین است؟ به پروردگار آسمان و عظیم قسم؛ به پروردگار تمام ملکوت سوگند که تا پروردگار ما در نفس خود راضی نشده و متحسر و حزین نباشد؛ راضی نخواهیم شد و نابود باد تمام بهشت نعیم اگر که نعیم اعظم که رضوان خداوند بر بندگانش است؛ محقق نگردد". و حقیقت بیان فرموده خداوند تعالی را درمییابند:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [التوبة].
به خداوندی که خدا و معبودی جز او نیست قسم، کسانی که از قوم محبان و محبوبان خدا باشند همین حالا تأویل این آیه را در قلبشان درک کرده و میدانند رضوان نفس خداوند بر بندگانش به حق نعیمی بزرگتر از نعیم بهشت است و میگویند:" چگونه در حالی که پروردگار ما که از هرچیز در نزد ما محبوبتر است حزین و متحسر باشد و ما به خاطر بهشت نعیم شاد و سعادتمند باشیم؟" و برای همین قسم حق خود که قسم مهدی منتظر به خداوند واحد و قهار است نه قسم یک کافر یا بدکار؛ تکرار میکنیم که:
در روز قیامت با ملکوت بهشت نعیم پروردگارشان راضی نخواهند شد تا او در نفس خود متحسر و حزین نباشد و راضی گردد.
ممکن است کسی سؤال کند:" مهدی منتظر؛ مگر خداوند بر هر چیز قادر و توانا نیست؟ این یعنی خداوند میتواند آنها را راضی نماید چون بر هر کاری قادر است." پس امام مهدی منتظر در پاسخ تمام پرسشگران میگوید: به خداوند قسم که همین طور است و من ایمان دارم که قدرت خداوند حد وحدودی نمیشناسد ولی به خداوند شهادت میدهم؛ شهادتی حق و یقین که اصرار این قوم که محبوب خداوندند و محب او؛ نیز برای تحقق نعیم اعظم؛ حد و حدودی ندارد؛ همان گونه که قدرت خداوندبی حد است! آیا متوجه خبر شدید؟ چقدر ندامت کسانی که خداوند آنان را از دعوت مهدی منتظر در دوران گفتگو قبل از ظهور آگاه کرده ولی از پیروان آن نشدند؛ عظیم خواهد بود. آنان بزرگترین تکریم را در روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار میگیرند؛ از دست دادهاند. چون قومی که محبوب خداوند و محب او هستند؛ میهمانان مکرم خداوندند؛ کسانی هستند که در بهشت نعیم یا جهنم آتشین گرد نمیآیند. بلکه در نزد خداوند رحمان گرد خواهند آمد چون رفتن به بهشت را رد میکنند و از پروردگارشان میخواهند نعیمی را که بزرگتر از نعیم بهشت است برای آنان محقق کرده و راضی شود. و چگونه ممکن است خداوند راضی شود در حالی که بندگان متحسر خود را که ازکوتاهیهای خود در حق او نادمند؛ وارد رحمت خود نکرده باشد تا اینکه شفاعت پروردگار فرا رسد و رحمت او در نفسش شفاعت ایشان را کند و فرمان خروج آنان را از آتش صادر نماید و آنها را وارد بهشت اهل یمین نماید. آنگاه است که این نادمان به میهمانان مکرم خداوند میگویند:" پروردگارتان چه گفت؟" و آنان جواب میدهند " حق را بیان نمود و او علی الکبیر است". تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّىٰ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [سبأ].
این گونه نیست که کسانی که به آنها اجازه داده میشود سخن بگویند؛ با پروردگارشان درباره بندگانش کلامی بر زبان آورند؛ آنها را نشاید که در پیشگاه پروردگار معبود؛ بندگان را شفاعت نمایند. هامانا که خداوند آنان را سبب تحقق شفاعت در نفس پروردگار قرار داده است. چون آنها به پروردگار خود میگویند تا نعیم رضوان خود را برای آنان محقق گردانده و راضی شود. اما خداوند درنفس خود راضی نمیشود مگر اینکه بندگانش را وارد رحمت خود نماید. پس نه در دنیا و نه در آخرت هیچ کس را با خدا نخوانید. بین پروردگار و عبدش واسطهای نیست و پروردگارتان فرموده است: بخوانید مرا تا استجابت کتم شما را. از شکرگذاران باشید و ما با این بیان نورانی قلب محبوبان و محبان خداوند را آکنده ساختیم پس تذکر ده که ذکر من برای مؤمنان فایده دارد وسلام على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
ای انصار عزیز پیشگام و برگزیده؛ این بیان را ابلاغ کرده و سستی و خستگی به خود راه ندهید و پشت امامتان را محکم کرده و یاریش نموده و پشتیبانش باشید و مردم را با بصیرتی که از سوی پروردگارشان آمده دعوت نمایید که خداوند شما و امامتان را برای رحمت بر مردم برانگیخته است.
همانا که امام مهدی ناصر محمد یمانی و انصارش؛ مشتاق و حریصند تا میان ملت ها صلح برقرار شود و تلاش میکنند تا مسلمان و کافر در کنار هم در صلح و آشتی زندگی نمایند. ما به مردم آزادی عقیده میدهیم. هرکس میخواهد ایمان بیاورد و هر کس میخواهد کافر شود؛ این فرمان خدواند به رسولانش و مهدی منتظر است و در دین اکراه و اجبار نیست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَن شَاءَ فَلْيُؤْمِن وَمَن شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِن يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [الكهف].
چون خداوند آتش را برای کافران و بهشت را برای شکرگذاران درنظر گرفته است و وظیفه رسولان؛ تنها ابلاغ روشن است.
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
[لمتابعة رابط المشاركـــــــــــــة الأصليّة للبيــــــــــــــان ]
https://mahdialumma.net/showthread.php?p=202314
الإمام ناصر محمد اليماني
24 - 11 - 1436 هـ
08 - 09 - 2015 مـ
09:43 مساءً
ــــــــــــــــــــــ
من الإمام المهديّ المنتظَر إلى كافة البشر المسلم منهم والكافر، فكونوا من أولي الألباب فاسمعوا القول من قبل أن تحكموا ثم اتّبعوا أحسنه ..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافّة الأنبياء والمرسلين من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم وجميع المؤمنين في كلّ زمانٍ ومكانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..
يا معشر البشر، إنّي الإمام المهديّ المنتظَر خليفة الله عليكم بالحقّ وأبشّركم بأنّ الله أيّدني بأعظم آيةٍ في الكتاب على الإطلاق وهي حقيقة اسم الله الأعظم يتنزّل في قلوبكم، ولا ولن يعلم علم اليقين بأنّي المهديّ المنتظَر لا شكّ ولا ريب إلا الذين تنزّلت حقيقة اسم الله الأعظم في قلوبهم، وأولئك هم القوم الذين وعد الله بهم في محكم كتابه في قول الله تعالى: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ(54)} صدق الله العظيم [المائدة].
ومن كان من قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه فأُقسم بربّ السماوات والأرض وما بينهما وربّ العرش العظيم أنّهم لن يرضوا بمَلكوت ربِّهم في الآخرة حتى يكون ربّهم راضياً في نفسه لا متحسراً ولا حزيناً.
وربّما يودّ أحد علماء الأمّة أن يقول: "اتّقِ الله يا من يدّعي أنّه المهديّ المنتظَر! فكيف تصف حال الله بالحسرة على الذين ظلموا أنفسهم؟". فمن ثمّ يردّ الإمام المهديّ على السائلين وأقول: "إنّما الحسرة في نفس الله لا ولن تحدث حتى تحدث الحسرة في أنفسهم على ما فرّطوا في جنب ربّهم بعد أن أهلكهم الله وذاقوا وبال أمرهم وأذاقهم الله العذاب الأليم، وما ظلمهم الله ولكن أنفسهم يظلمون، ولكن لا تنسوا صفة الرحمة في نفس الله أرحم الراحمين.
وتعال أيها الشيخ الفاضل لنضرب لك مثلاً، فلو أنّ ولدك عصى أمرك طيلة عمره حتى الموت فمُتَّ من بعده فوجدته يوم القيامة يصطرخ في نار جهنم نادماً ومتحسّراً على ما فرّط في جنب ربّه وأبيه فكيف يكون حالك أيها الأب الرحيم؟ فوالله لن تهنأ بجنات النعيم والحور العين وأنت تسمع وليدك يصطرخ في نار جهنم بعد أن علمت أنّه نادمٌ ندماً شديداً على عصيان ربّه وأبيه، فهيا أجبني كيف سيكون حالك أيها الأب الرحيم؟ فتفكّر قليلاً وتصوّر الموقف حتى تستشعر الرحمة في قلبك على وليدك، فمن ثمّ تتفكّر فتقول: "إذا كان هذا ما سيكون حالي عليه فكيف بحال من هو أرحم بعباده من عبده الله أرحم الراحمين؟ فهل يا ترى هو كذلك متحسرٌ وحزينُ؟ فهل تستطيع أن تخبرنا عن حال الله أرحم الراحمين أيّها الإمام المهديّ، فهل هو حقاً سوف يكون مُتحسراً وحزيناً على عباده الذين ظلموا أنفسهم فأهلكهم فأصبحوا نادمين على ما فرّطوا في جنب ربهم؟". فمن ثمّ يردّ على السائلين المهديّ المنتظَر وأقول: وما يدريني بما في نفس ربي؟! وإنّما علمت بحسرة الله من الخبر الربّاني الذي أنزله الله في محكم كتابه ليخبر عباده عن حاله أنّه متحسرٌ على عباده الذين أهلكهم الله فتحسّروا على ما فرّطوا جنب ربهم، والحمد لله الذي أنزل إليكم الخبر عن حال الله أرحم الراحمين في محكم كتابه في قول الله تعالى: {وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنْزِلِينَ ﴿٢٨﴾ إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِنْ كُلٌّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
فيا إخوة المهديّ المنتظَر في الدم كافة البشر من حواء وآدم، فمن كان منكم يؤمن أنّ الله حقاً أرحم الراحمين فليسأل عقله يُجيبه بالحقّ أنّ الله إذا كان حقاً أرحم الراحمين فبما أنّ عبيده قد أصبحوا نادمين ومتحسّرين على ما فرّطوا في جنب ربّهم فإذا كان هذا حالهم فكيف بحال الله أرحم الراحمين!
وربّما يودّ أحد السائلين أن يقول: "ولماذا لا يرحمهم الله ما دام متحسراً عليهم؟". فمن ثم نردّ على السائلين بالحقّ ونقول: ذلك لكونهم لا يزالون يظلمون أنفسهم باليأس والقنوط من رحمة ربهم، وقالوا: {سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِنْ مَحِيصٍ ﴿٢١﴾} [إبراهيم]، ومنهم من يبحث عن الشفعاء ليشفع له بين يدي ربه فيقول: {فَهَلْ لَنَا مِنْ شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ} [الأعراف]، وآخرون يطلبون الرّجعة ليعملوا غير الذي كانوا يعملون، وللأسف لم يسألوا الله رحمته ظنّاً منهم أنّ الله لا يدخلنهم جنته إلا بأعمالهم؛ بل هي الأعمال الصالحة مجردُ سببٍ لرحمة الله، ولكنّهم لم يقدروا ربهم حقّ قدره!
وعلى كل حالٍ نعود إلى حقيقة قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه؛ أولئك بما أنّهم حقاً يحبّون ربَّهم أكثر شيءٍ في الوجود وهو ربّ الوجود أحبّ شيء إلى أنفسهم، وبما أنّهم علموا بعظيم حسرة الله على عباده الذين ظلموا أنفسهم فهنا يقول قومٌ يحبّهم الله ويحبّونه: "فما دام قد تبيّن لنا أنّ ربّنا متحسرٌ وحزينٌ، فماذا نبغي من جنّات النعيم وربنا متحسرٌ وحزينٌ؟ فوربّ السماء والأرض ربّ الملكوت كله لا ولن نرضى حتى يكون ربنا راضياً في نفسه لا متحسراً ولا حزيناً فسُحقاً لجنّات النعيم أجمعين إذا لم يتحقّق النعيم الأعظم من جنات النعيم؛ ذلكم رضوان الله على عباده". فمن ثم يعلمون حقيقة بيان قول الله تعالى: {وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم [التوبة].
ألا والله الذي لا إله غيره ولا معبودَ سواه إنّ من كان من قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه فإنّهم ليرون تأويل هذه الآية الآن في قلوبهم أنّ رضوان نفس ربهم على عباده هو حقاً النعيم الأعظم من نعيم جنته فيقولون: "فكيف نسعد بجنات النعيم وربنا أحبّ شيءٍ إلى أنفسنا متحسرٌ وحزينٌ؟". ولذلك نُكرِّر القسم بالحقّ قسم المهديّ المنتظَر بالله الواحد القهّار ليس قسم كافرٍ ولا فاجرٍ:
إنّ ربّهم لن يُرضيهم بملكوت جنّات النعيم يوم القيامة حتى يرضى ربّهم في نفسه لا مُتحسراً ولا حزيناً.
وربّما يودّ أحد علماء المسلمين أن يقول: "يا أيها المهديّ المنتظَر، أليس الله على كلّ شيءٍ قديرٍ؟ فهذا يعني أنّ الله قادرٌ على إرضائهم كونه على كلّ شيءٍ قدير". فمن ثمّ يردّ المهديّ المنتظَر على كافة السائلين وأقول: اللهم نعم إنّي مؤمنٌ أنّ قدرة الله لا حدود لها، ولكنّي أشهد لله شهادة الحقّ اليقين أنّ إصرار قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه على تحقيق النعيم الأعظم كذلك لا حدود لإصرارهم كما قدرة الله لا حدود لها! فهل فقهتم الخبر؟ فما أعظم ندم الذين أعثرهم الله على دعوة المهديّ المنتظَر في عصر الحوار من قبل الظهور ولم يكونوا من التّابعين فيفوتهم أعظم تكريمٍ يوم يقوم الناس لربّ العالمين كون قوم يحبّهم الله ويحبّونه هم الوفد المكرمون الذين لم يتمّ حشرهم إلى جنات النعيم ولا إلى نار الجحيم؛ بل تمّ حشرهم إلى الرحمن وفداً كونهم رفضوا الدخول في جنّات النعيم ويريدون من ربّهم أن يُحقق لهم النعيم الأعظم من جنات النعيم فيرضى. وكيف يكون راضياً ما لم يُدخل عباده المتحسِّرين على ما فرّطوا في جنب ربهم في رحمته فيرضى؟ حتى إذا جاءت الشفاعة من الربّ فشفعت لعباده رحمتُه في نفسه فيأمر بإخراجهم من نار الجحيم وإدخالهم في جنات أهل اليمين، فمن ثم يقول النادمون للوفد المكرّمين: "ماذا قال ربكم؟". قالوا: "الحقّ، وهو العلي الكبير". تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلاَ تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلاَّ لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العظيم [سبأ:23].
وليس أنّ الذين أذِن الله لهم بالخطاب خاطبوا ربّهم في شأن عباده، إذ لا ينبغي لهم أن يشفعوا للعبيد بين يدي الربّ المعبود، وإنّما جعلهم الله السبب في تحقيق الشفاعة في نفس الله كونهم خاطبوا ربّهم أن يحقق لهم النعيم الأعظم فيرضى. ولكنّ ربّهم لن يرضى في نفسه حتى يدخل عباده في رحمته فيرضى. فلا تدعوا مع الله أحداً لا في الدنيا ولا في الآخرة فلا وسيط بين الربّ وعبده، {وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ} [غافر:60].
فكونوا من الشاكرين، وشَحَنَّا بهذا البيان النورانيّ قلوب قومٍ يحبّهم الله ويحبونه، فذكّر فإنّ الذكرى تنفع المؤمنين، وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين.
فبلغوا هذا البيان أحبتي الأنصار السابقين الأخيار، فلا تَهِنوا ولا تستكينوا في شدّ أزر إمامِكم وتعزيره والدعوة إلى الله على بصيرةٍ من ربكم، فقد بعثكم الله وإمامكم رحمةً للعالمين.
ألا وإنّ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأنصاره حريصون على تحقيق السلام العالميّ بين شعوب البشر وإلى تحقيق التعايش السلميّ بين المسلم والكافر، ونأذن بحرية العقيدة فمن شاء فليؤمن ومن شاء فليكفر، وما علينا إلا البلاغ بالبيان الحقّ للكتاب فمن شاء فليؤمن ومن شاء فليكفر، ذلكم ما أمر الله به رُسله والمهديّ المنتظَر أنّه لا إكراه في الدين. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ ۚ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا ۚ وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ ۚ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا} صدق الله العظيم [الكهف:29].
ولذلك جعل الله النار لمن كفر والجنة لمن شكر وما على الرسل إلا البلاغ المبين.
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
____________
اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..